1I stało się za dni Achaza, syna Jotama, syna Uzjasza, króla judzkiego, że wyruszył Resin, król Aramu, i Pekach, syn Remaliasza, król Izraela, przeciw Jerozolimie, na wojnę przeciwko niej, lecz nie mógł jej zdobyć.
2A gdy doniesiono domowi Dawida: Sprzymierzył się Aram z Efraimem, zadrżało jego serce i serce jego ludu, jak drżą drzewa w lesie od wiatru.
3Wtedy powiedział JHWH do Izajasza: Wyjdź Achazowi na spotkanie, ty i Szear-Jaszub, twój syn, przy końcu kanału Górnego Stawu, na trakcie Pola Folusznika.
4I powiedz mu: Miej się na baczności i bądź spokojny, nie bój się, a twoje serce niech nie mięknie z powodu tych dwóch niedopałków głowni dymiących, gdy wrze gniewem Resin z Aramem i syn Remaliasza.
5A ponieważ Aram, Efraim i syn Remaliasza uknuli przeciwko tobie zło, mówiąc:
6Wyruszmy na Judę i zastraszmy ją, podzielmy ją między siebie i ustanówmy w niej królem syna Tabala,
7tak mówi Pan JHWH:
To się nie stanie i tak nie będzie!
8Gdyż stolicą Aramu jest Damaszek,
a głową Damaszku jest Resin;
i jeszcze sześćdziesiąt pięć lat,
a Efraim, rozbity, przestanie być
ludem –
9stolicą zaś Efraima jest Samaria,
a głową Samarii syn Remaliasza.
Jeśli nie uwierzycie,
nie ostaniecie się!
10I powiedział jeszcze JHWH do Achaza tak:
11Proś dla siebie o znak od JHWH, twego Boga, głęboko jak w Szeolu lub wysoko w górze!
12I odpowiedział Achaz: Nie będę prosił i nie będę wystawiał JHWH na próbę.
13Wtedy powiedział:
Słuchajcie, domu Dawida:
Czy mało wam uprzykrzać się
ludziom,
że uprzykrzacie się też Bogu?
14Dlatego sam Pan da wam znak:
Oto panna pocznie i urodzi syna,
i nazwie go imieniem Immanuel.
15Twaróg i miód będzie jadł
dla swego nauczenia się,
jak odrzucać zło, a wybierać
dobro.
16Bo zanim chłopiec nauczy się
odrzucać zło, a wybierać dobro,
opuszczona będzie ziemia,
przed której obu królami ty drżysz.
17Sprowadzi JHWH na ciebie
i na twój lud,
i na dom twojego ojca
dni, jakich nie było od dnia,
gdy Efraim odpadł od Judy –
[to jest] króla Asyrii!
18I stanie się w tym dniu,
że gwizdnie JHWH na muchę,
która jest na krańcach rzek Egiptu,
i na pszczołę, która jest w ziemi
Aszur,
19i przybędą, i spoczną one wszystkie
w jarach rzecznych i w urwiskach
skalnych,
i na wszystkich krzakach
ciernistych,
i na wszystkich wygonach.
20W tym dniu ogoli Pan
brzytwą wynajętą za Rzeką –
królem Asyrii –
głowę i włos na nogach,
a także brodę usunie.
21I stanie się w tym dniu,
że każdy będzie hodował jałówkę
i dwie owce.
22I stanie się, że z powodu obfitego
udoju mleka
żywić się będzie twarogiem!
Tak, twaróg i miód będzie jadł
każdy, kto zostanie zostawiony
w tej ziemi.
23I będzie w tym dniu
każde miejsce, gdzie rosło
tysiąc krzewów winnych
w tysiąca srebrników,
[porosłe] cierniem i ostem.
24Ze strzałami i z łukiem
przychodzić tam będą,
bo cierń i oset będzie w całej
tej ziemi.
25I na wszystkie góry, które
uprawiano motyką,
nikt tam nie przyjdzie z obawy przed cierniem i ostem,
i będą na wygon dla bydła
i na podeptanie przez owce.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.