1I usłyszeli wrogowie Judy i Beniamina, że wygnańcy budują przybytek JHWH, Bogu Izraela.
2Wówczas przystąpili do Zorobabela i do naczelników ojców i powiedzieli do nich: Będziemy budować razem z wami, gdyż jak wy szukamy waszego Boga i my składamy Mu ofiary od czasów Asarhaddona, króla asyryjskiego, który nas tutaj sprowadził.
3Lecz powiedział im Zorobabel, Jeszua i pozostali naczelnicy ojców z Izraela: Nie macie z nami nic wspólnego, aby budować dom dla naszego Boga, gdyż my sami będziemy budować dla JHWH, Boga Izraela, jak nam nakazał król Cyrus, król Persji.
4A lud ziemi studził zapał ludu judzkiego i odstraszał go od budowy.
5I przekupywali przeciwko niemu urzędników, aby udaremnić ich plany, przez wszystkie dni Cyrusa, króla Persji, i aż do rządów Dariusza, króla Persji.Niektóre przykłady sąsiedzkiego sprzeciwu
6Za rządów Achaszwerosza, na początku jego panowania, napisali skargę na mieszkańców Judy i Jerozolimy.
7Również za dni Artachszasta napisał Biszlam, Mitredat, Tabel i pozostali jego towarzysze do Artachszasta, króla Persji, pismo, list, napisany był po aramejsku, a przetłumaczony.
Aramejski:
8[Także] Rechum, kanclerz, i Szimszaj, sekretarz, napisali jedno pismo przeciw Jerozolimie do Artachszasta, króla, tej treści:
9Niniejszym
Rechum, dowódca, i Szimszaj, sekretarz, i pozostali ich towarzysze, sędziowie, namiestnicy, urzędnicy, sekretarze, Erechici, Babilończycy, Suzyci, to jest Elamici,
10i pozostałe ludy, które sprowadził Asnapar, wielki i sławny, i osiedlił je w mieście Samarii i pozostałych Zarzecza, Otóż –
11to jest odpis pisma, który posłali do niego – Artachszasta, króla.
Twoi słudzy, ludzie z Zarzecza, Otóż:
12Niech będzie wiadome królowi, że Judejczycy, którzy wyszli od ciebie i przybyli do nas, do Jerozolimy, odbudowują to miasto buntownicze i niegodziwe, kończą mur i naprawiają fundamenty.
13Otóż niech będzie wiadome królowi, że gdy to miasto zostanie odbudowane, a jego mury zostaną ukończone, podatku, daniny ani ceł płacić nie będą i dochód królewski ucierpi.
14Otóż ponieważ jesteśmy na utrzymaniu dworu i nie godzi się nam patrzeć na pohańbienie króla, to posyłamy i powiadamiamy króla,
15po to, aby sprawdził w księdze kronik swoich ojców, a znajdziesz w księdze kronik i przekonasz się, że to miasto było miastem buntowniczym i szkodziło królom i prowincjom, i podnosiło bunty pośród siebie od dni zamierzchłych, za co też to miasto zostało zburzone.
16My powiadamiamy króla, że gdy tylko to miasto zostanie odbudowane, a jego mury zostaną wykończone, już nie będziesz miał, z tego powodu, działu za Rzeką.
17Król przysłał taką odpowiedź:
Do Rechuma, kanclerza, i Szimszaja, sekretarza, oraz do pozostałych ich towarzyszy, którzy mieszkają w Samarii i innych Zarzecza: Pozdrowienia!
Otóż:
18Pismo, które nam przysłaliście, zostało mi dokładnie przeczytane.
19I przeze mnie wydany został rozkaz, przebadano i znaleziono, że miasto to od dni zamierzchłych powstawało przeciwko królom i były w nim wzniecane bunty i rozruchy.
20A królowie potężni panowali w Jerozolimie i rządzili nad całym Zarzecza, i składano im podatki, daniny i cła.
21Otóż wydajcie rozkaz, aby wstrzymać tych ludzi i by to miasto nie było odbudowywane, aż wyjdzie ode mnie taki rozkaz.
22Uważajcie też, nie dopuśćcie się przy tym zaniedbania, aby nie doszło do większych strat na szkodę królów.
23Gdy tylko odpis pisma króla Artachszasta został odczytany przed Rechumem i Szimszajem, sekretarzem, oraz ich towarzyszami, udali się śpiesznie do Jerozolimy, do Judejczyków, i wstrzymali ich siłą i mocą.
24W ten sposób ustała praca nad domem Bożym w Jerozolimie i pozostawała wstrzymana aż do drugiego roku panowania Dariusza, króla Persji.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.