Nehemiasza 5 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Umorzenie długów

1A wszczął się wielki krzyk na ich braci, Judejczyków.

2Byli tacy, którzy mówili: Z naszymi synami i z naszymi córkami jesteśmy liczni, dajcie nam więc zboża, abyśmy mogli jeść i żyć.

3Byli też tacy, którzy mówili: Nasze pola, nasze winnice i nasze domy musimy dać pod zastaw, aby nabyć zboże w czasie głodu.

4Byli wreszcie tacy, którzy mówili: Pożyczyliśmy pieniądze na podatek królewski nasze pola i nasze winnice.

5A przecież nasze ciało jest jak ciało naszych braci, a nasi synowie są jak ich synowie, a oto my musimy zaprzedawać naszych synów i nasze córki w niewolę to więc w swoim sercu i oskarżyłem możnych oraz rządców. Powiedziałem im: Każdy z was, pożyczających, na swym bracie lichwę! I zwołałem przeciwko nim wielkie zgromadzenie.

8I powiedziałem do nich: My – na ile mogliśmy – wykupiliśmy naszych braci, Judejczyków, zaprzedanych u narodów, wy natomiast sprzedajecie waszych braci, by byli odsprzedani nam! I zamilkli, i nie znaleźli słowa!

9I powiedziałem: Niedobra to rzecz, którą wy robicie! Czy nie powinniście chodzić w bojaźni przed naszym Bogiem, zamiast w pohańbieniu ze strony narodów, naszych wrogów?

10Również ja, moi bracia i moi ludzie, pożyczam im pieniądze i zboże. Porzućmy jednak tę lichwę!

11Zwróćcie im już dzisiaj ich pola, ich winnice, ich oliwniki i ich domy, i setną od pieniędzy i zboża, moszczu i oliwy, które wam są dłużni!

12I powiedzieli: Zwrócimy i nie będziemy się ich od nich domagali. Uczynimy tak, jak ty mówisz.

Wtedy wezwałem kapłanów i kazałem ich zaprzysiąc, że postąpią według tego słowa.

13Wytrząsnąłem też swoje zanadrze i powiedziałem: Tak niech wytrząśnie Bóg każdego człowieka, który nie dotrzyma tego słowa, z jego domu i z jego dobytku, i tak niech będzie wytrząśnięty i ogołocony! A całe zgromadzenie powiedziało: Amen! I chwalili JHWH. A lud postąpił według tego słowa.

14Również od dnia, w którym ustanowiono mnie, abym był namiestnikiem w ziemi judzkiej – od roku dwudziestego aż do roku trzydziestego drugiego króla Artachszasta, przez dwanaście lat – ani ja, ani moi bracia nie korzystaliśmy z utrzymania należnego namiestnikowi.

15Namiestnicy poprzedni, którzy byli przede mną, obciążali lud i pobierali od nich w chlebie i winie, a ponadto czterdzieści sykli w srebrze. Również ich ludzie wykorzystywali lud. Ja tak jednak nie postępowałem z bojaźni przed Bogiem.

16I również trudziłem się pracą przy tym murze. I pola nie nabyliśmy. I wszyscy moi ludzie gromadzili się tam, przy tej pracy.

17A Judejczycy i ludzie sprawujący władzę – było ich przy moim stole stu pięćdziesięciu; byli też przychodzący do nas z narodów, które nas otaczały.

18A tego, co przygotowywano na jeden dzień, było: jeden wół, sześć wybornych owiec i drób przygotowywano dla mnie, a co dziesięć dni wszelkie wino w dużej ilości – a mimo to nie domagałem się utrzymania przysługującego namiestnikowi, ponieważ ciężka służba obciążała ten lud.

19Zapamiętaj mi, mój Boże, ku dobru wszystko, co uczyniłem dla tego ludu.