1Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza i do Aarona w ziemi egipskiej te słowa:
2Ten miesiąc będzie dla was początkiem miesięcy, będzie dla was pierwszym miesiącem roku.
3Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela:
W dziesiątym tego miesiąca weźmie sobie każdy jagnię, stosownie do domu ojców, jagnię dla domu.
4A jeśli dom jest za mały, żeby mieć jagnię, to niech weźmie on również swego sąsiada najbliżej jego domu według liczby dusz, według jedzących go policzą na jagnię.
5Jagnię wasze ma być bez skazy, lub spośród koziołków.
6I będzie on przez was strzeżony do czternastego dnia tego miesiąca, i zabije go cała społeczność zgromadzenia Izraela pod wieczór.
7I wezmą z krwi, i dadzą na oba odrzwia i na nadproże w domach, w których go będą spożywać.
8I będą spożywać jego mięso tej nocy, upieczone na ogniu, będą go spożywać wraz z przaśnikami gorzkimi ziołami.
9Nie będziecie jedli z niego nic surowego ani gotowanego, z ugotowanego w wodzie, dla JHWH.
12Bo przejdę tej nocy przez ziemię egipską i uderzę wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka po bydło, i dokonam sądów nad wszystkimi bogami Egiptu – Ja, JHWH.
13A ta krew będzie wam na znak na domach, w których będziecie. Gdy zobaczę tę krew, ominę was i nie dotknie was plaga mająca zniszczyć podczas mego uderzenia w ziemi egipskiej.
14I stanie się wam ten dzień pamiątką, i będziecie go obchodzili święto dla JHWH – dla waszych pokoleń, jako ustanowienie wieczne będziecie go obchodzili.
15Przez siedem dni będziecie jedli przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie zakwas z waszych domów, bo każdy spożywający to, co zakwaszone, od pierwszego dnia po siódmy – odcięta będzie ta dusza od Izraela.
16W pierwszym dniu będziecie mieli święte zwołanie i w siódmym dniu święte zwołanie; żadna praca nie będzie w nich wykonywana. Tylko to, co wszelkiej duszy jest do zjedzenia – tylko to może być u was przygotowane.
17Przestrzegajcie też Przaśników, gdyż w tym właśnie dniu wyprowadziłem wasze zastępy z ziemi egipskiej – i przestrzegajcie tego dnia przez wasze pokolenia jako ustanowienie wieczne.
18W pierwszym i zanurzcie we krwi, która jest w misie, i dotknijcie nadproże oraz oba odrzwia krwią, która jest w misie – i nikt z was nie wyjdzie z drzwi swego domu aż do rana.
23Gdy JHWH będzie przechodził, aby uderzyć Egipt, a zobaczy krew na nadprożu i na obu odrzwiach, ominie JHWH te drzwi i nie pozwoli niszczycielowi
26I kiedy powiedzą do was wasi synowie: Cóż to macie za obrzęd? –
27odpowiecie: To ofiara paschalna dla JHWH, że omijał domy synów Izraela w Egipcie, gdy uderzał Egipt, a nasze domy ochronił – i pochylił się lud i pokłonił.
28I poszli synowie Izraela, i uczynili tak, jak JHWH nakazał Mojżeszowi i Aaronowi – tak uczynili.
Śmierć pierworodnych29I stało się o północy, że uderzył JHWH wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej, od pierworodnego faraona, siedzącego na jego tronie, po pierworodnego więźnia, który był w lochu – i wszystkie pierworodne bydła.
30I wstał faraon tej nocy, on i wszyscy jego słudzy, i wszyscy Egipcjanie – i powstał wielki krzyk w Egipcie, gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego.
Wyjście31I wezwał Mojżesza i Aarona tej nocy, i powiedział: Wstawajcie! Wychodźcie spośród mego ludu, zarówno wy, jak i synowie Izraela – i idźcie, służcie JHWH według swoich słów.
32Zabierzcie też wasze owce i wasze bydło, jak mówiliście – i idźcie; a pobłogosławcie też i mnie.
33I nalegali Egipcjanie na lud, by przyśpieszyć ich wyjście z ziemi, bo mówili: wszyscy pomrzemy!
34Wtedy lud włożył swoje ciasto, zanim się zakwasiło, swoje dzieże owinięte w szaty, na swoje ramiona.
35A synowie Izraela postąpili według słowa Mojżesza i wyprosili u Egipcjan przedmioty srebrne i przedmioty złote oraz szaty.
36JHWH zaś dał ludowi łaskę w oczach Egipcjan, i spełnili ich – i złupili Egipcjan.
Pierwsze kroki na wolności37A synowie Izraela wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy nóg męskich oprócz dzieci.
38Poza tym wychodziła z nimi wielka mieszanina, i owce, i bydło – bardzo pokaźny dobytek.
39Z ciasta zaś, które wynieśli z Egiptu, napiekli przaśnych placków, gdyż nie zdążyło się zakwasić, bo zostali wypędzeni z Egiptu, a nie byli w stanie zwlekać, i nie przygotowali sobie zaopatrzenia.
40A pobyt synów Izraela w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.
41I stało się po upływie tych czterystu trzydziestu lat, a stało się to dokładnie tego samego dnia, że wyszły z ziemi egipskiej wszystkie zastępy JHWH.
42Była to dla JHWH noc czuwania, by wyprowadzić je z ziemi egipskiej. Ona, ta noc, ma być – dla JHWH – nocą czuwania dla wszystkich synów Izraela po ich pokolenia.
Postanowienia dotyczące Paschy43I powiedział JHWH do Mojżesza i do Aarona: Oto ustawa dotycząca Paschy: Żaden cudzoziemiec nie będzie z niej spożywał.
44Każdy jednak mężczyzna, niewolnik nabyty za pieniądze, jeśli go obrzezasz, wtedy może z niej spożywać.
45Obcy mieszkaniec ani najemnik nie będzie z niej spożywał.
46W jednym i tym samym domu ma być spożyta, nie wyniesiesz ani z tego mięsa z domu na zewnątrz, ani nie złamiecie jego kości. synowie Izraela uczynili tak, jak przykazał JHWH Mojżeszowi i Aaronowi – tak uczynili.
51I stało się w tym właśnie dniu, że wyprowadził JHWH synów Izraela z ziemi egipskiej ich zastępami.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.