Jeremiasza 20 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Uwięzienie Jeremiasza

1A Paszchur, syn Imera, kapłan, naczelnik, nadzorca w domu JHWH, słuchał Jeremiasza prorokującego te słowa.

2I kazał Paszchur wychłostać proroka Jeremiasza i skazał go na dyby, które były w Górnej Bramie Beniamina przy domu JHWH.

3A gdy nazajutrz Paszchur uwolnił Jeremiasza z dybów, Jeremiasz powiedział do niego: Nie dał ci JHWH imienia Paszchur, lecz: Groza – dokoła!

4Gdyż tak mówi JHWH: Oto Ja uczynię cię grozą dla ciebie samego i dla wszystkich twoich przyjaciół i padną oni od miecza swoich wrogów, a twoje oczy będą na to patrzeć. Całą Judę wydam też w rękę króla Babilonu i weźmie ich do niewoli, do Babilonu, i pobije ich mieczem. mnie, JHWH,

i dałem się zwabić;

schwytałeś mnie i pokonałeś.

Stałem się pośmiewiskiem

na co dzień,

każdy ze mnie drwi.

8Gdyż ilekroć przemawiam,

krzyczę:

Gwałt i zniszczenie! – wołam.

Tak! Słowo JHWH stało mi się

hańbą i szyderstwem na co dzień.

9A gdy powiedziałem:

Nie wspomnę o Nim

i nie przemówię już w Jego imieniu,

to stało się to w moim sercu

jak ogień płonący,

zamknięty w moich kościach.

Próbowałem go znieść,

ale nie zdołałem.

10Tak, słyszałem szepty wielu:

Groza dokoła!

Donieście! I my doniesiemy

[na niego]!

Wszyscy moi przyjaciele

czyhają na mój upadek:

Może da się zwabić i pokonamy go,

i wywrzemy na nim zemstę.

11Lecz JHWH jest ze mną

jak groźny bohater,

dlatego moi prześladowcy

potkną się i nie zwyciężą.

Bardzo się zawstydzą,

że im się nie powiodło,

w wiecznej hańbie,

niezapomnianej.

12Lecz JHWH Zastępów poddaje

próbie sprawiedliwego,

widzi nerki i serce.

Niech zobaczę Twą pomstę na nich,

gdyż Tobie powierzyłem

moją sprawę.

13Śpiewajcie JHWH,

wysławiajcie JHWH,

gdyż wybawił duszę

potrzebującego z ręki

niegodziwych!

14Przeklęty dzień, w którym

zostałem zrodzony,

dzień, w którym urodziła mnie

moja matka

które JHWH zburzył i nie odczuł

żalu.

Niech słyszy krzyk z rana,

a okrzyk wojenny w południe!

17Ponieważ nie uśmiercił mnie

w łonie,

tak by moja matka stała mi się

grobem,

a jej łono na wieki

brzemienne.

18Po cóż to wyszedłem z łona?

By oglądać znój i smutek

i dokonać dni w zawstydzeniu?