Joba 17 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

1Mój duch wycieńczony,

moje dni gasną,

pozostały mi groby.

2Czyż nie ma przy mnie

szyderców,

a me oko nie nocuje

ich wybryków?

3Złóż, proszę, poręczenie za mnie

u siebie,

[bo] kto inny da za mnie

rękojmię?

4Ponieważ ich rozum skryłeś

przed rozsądkiem,

to nie wywyższysz.

5Dla korzyści zmawia

przyjaciół –

a oczy jego synów gasną.

6Wystawił mnie na przysłowie

u ludów

i splunięciem przed nimi jestem,

7Osłabło ze zmartwienia moje oko,

a wszystkie moje członki są jak

cień.

8Prawych to zdumiewa,

a niewinny unosi się nad

bezbożnym.

9I sprawiedliwy chwyta się

swojej drogi,

a kto ma czyste ręce, nabiera siły.

10Lecz zawróćcie, wy wszyscy,

i przybądźcie,

choć nie znajdę pośród

was mędrca.

11Moje dni przeminęły,

moje plany upadły –

pragnienia mojego serca.

12Noc w dzień zamieniają,

światło blisko od oblicza

ciemności.

13Jeśli czekam? Szeol moim

domem.

W ciemności rozłożyłem

sobie posłanie.

14Na grób zawołałem: Jesteś

moim ojcem!

a na robactwo: Matko moja

i moja siostro!

15Gdzież więc moja nadzieja?

Moją nadzieję – kto ją

dostrzeże?

16Zstąpi do zasuw Szeolu,

gdy razem zstąpimy do prochu.