2 Samuela 12 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Dawid ukarany

1Wtedy JHWH posłał do Dawida Natana, a ten przyszedł do niego i powiedział:

Dwóch ludzi było w pewnym

mieście,

jeden bogaty, a drugi ubogi.

2Bogaty miał owiec i bydła bardzo

wiele,

3ubogi nie miał nic prócz jednej

małej owcy, którą nabył.

Karmił ją, a ta wyrosła przy nim,

wraz z jego synami,

jadała z jego kęsów, pijała z jego

kubka,

sypiała mu na łonie – i była mu

jak córka.

4Lecz przyszedł raz podróżny

do tego bogatego,

a jemu było żal wziąć

z własnych owiec

albo z własnego bydła,

aby ją przyrządzić dla przybyłego

wędrowca,

zabrał więc owieczkę temu

ubogiemu

i przyrządził dla tego, który

do niego przybył.

5Wtedy mocno zapłonął gniew Dawida przeciwko temu człowiekowi i powiedział do Natana: Jak żyje JHWH, że człowiek, który to zrobił, zasługuje na śmierć,

6a za owcę zapłaci poczwórnie, dlatego że uczynił taką rzecz i dlatego, że nie miał litości.

7Wtedy Natan powiedział do Dawida: Ty jesteś tym człowiekiem! Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: To Ja cię namaściłem na króla nad Izraelem i Ja cię wyrwałem z ręki Saula. oczach? Uriasza Chetytę ugodziłeś mieczem, a jego żonę wziąłeś sobie za żonę, jego zaś zabiłeś mieczem synów Ammona.

10Teraz więc miecz nie odstąpi od twojego domu na wieki, tego słońca. wobec całego Izraela i w słońca.

13Wtedy Dawid powiedział do Natana: Zgrzeszyłem względem JHWH. twój grzech, nie umrzesz.

14Ponieważ jednak w tej sprawie całkowicie zbezcześciłeś wrogów JHWH, syn urodzony tobie musi umrzeć.

16Wtedy Dawid szukał Boga z powodu chłopca, podjął też Dawid post, a gdy przyszedł na noc, kładł się na ziemi.

17Nawet gdy stawali nad nim starsi jego domu, aby go podnieść z ziemi, nie chciał ani nie jadł z nimi chleba.

18Siódmego zaś dnia dziecko zmarło i słudzy Dawida bali się mu donieść o tym, że dziecko zmarło, bo mówili: Oto gdy dziecko było żywe, mówiliśmy do niego, a nie słuchał naszego głosu, to jak mamy mu powiedzieć, że dziecko umarło? Gotów zrobić coś złego!

19Dawid jednak zauważył, że jego słudzy szepcą między sobą, i Dawid domyślił się, że dziecko umarło. Powiedział więc Dawid do swoich sług: Czy dziecko umarło? I odpowiedzieli: Umarło.

20Wtedy Dawid wstał z ziemi, umył się, namaścił, zmienił swoje szaty i przyszedł do domu JHWH, pokłonił się, po czym przyszedł do swojego domu i poprosił, i położyli przed nim chleb – i jadł.

21Wtedy jego słudzy powiedzieli do niego: Co ma znaczyć to, co uczyniłeś? Póki dziecko żyło, pościłeś i płakałeś, a gdy dziecko zmarło, podniosłeś się i spożyłeś chleb?

22A on odpowiedział: Dopóki dziecko żyło, pościłem i płakałem, gdyż mówiłem: Kto wie? Może JHWH zmiłuje się nade mną i dziecko będzie żyło? mu imię Salomon. JHWH zaś kochał go.

25I posłał go pod rękę Natana, proroka, a ten dał mu na imię Jedidiasz, ze względu na JHWH.

Zwycięstwo nad Rabbą Ammonicką(1Krn 20:1-3)

26Joab zaś walczył przeciwko Rabbie synów Ammona i zdobył tę stolicę.

27Wtedy Joab wysłał posłańców do Dawida i powiedział: Walczyłem przeciw Rabbie, zdobyłem też miasto wód.

28Teraz więc zbierz resztę ludu, rozłóż się przeciw miastu, zdobądź je, abym ja go nie zdobył i by nie wzywano nad nim mojego imienia.

29Dawid zebrał zatem cały lud i udał się do Rabby, walczył przeciwko niej i zdobył ją.

30Następnie zdjął koronę ich króla z jego głowy – jej waga zaś wynosiła talent złota, też drogocenny kamień i była na głowie Dawida – i wyprowadził z miasta bardzo obfity łup.

31Lud zaś, który był w nim, wyprowadził i postawił przy pile i przy żelaznych bronach, i przy żelaznych siekierach, i kazał im przejść do form do cegieł. Tak zrobił ze wszystkimi miastami synów Ammona, po czym – wraz z całym ludem – Dawid wrócił do Jerozolimy.