Izajasza 37 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

1A gdy to usłyszał król Hiskiasz, rozdarł swoje szaty odzianych w wory, do Izajasza, syna Amosa, proroka.

3I zwrócili się do niego: Tak mówi Hiskiasz: Dniem utrapienia i karcenia, i zniewagi jest ten dzień, bo podeszli synowie do otworu łona, a nie ma siły do porodu.

4Może usłyszy JHWH, twój Bóg, słowa głównodowodzącego, którego posłał król Asyrii, jego pan, aby urągał żywemu Bogu, i odpłaci za słowa, które usłyszał JHWH, twój Bóg. Wznieś więc modlitwę za resztę, którą jeszcze da się znaleźć.

5Gdy słudzy króla Hiskiasza przybyli do Izajasza,

6Izajasz powiedział do nich: Tak powiedzcie waszemu panu: Tak mówi JHWH: Nie bój się tych słów, które usłyszałeś, a którymi ubliżali Mi pachołkowie króla Asyrii!

7Oto daję mu ducha,

że gdy usłyszy wieść,

wróci do swojej ziemi

i położę go mieczem w jego ziemi.

8A gdy głównodowodzący powrócił, zastał króla Asyrii walczącego przeciw Libnie, usłyszał bowiem, że odstąpił od Lakisz.

9Wtedy usłyszał o Tirhace, królu Kusz: Wyruszył, aby z tobą walczyć.

Gdy to usłyszał, wysłał posłów do Hiskiasza ze słowami:

10Tak powiedzcie Hiskiaszowi, królowi Judy: Niech cię nie zwodzi twój Bóg, któremu ty ufasz, mówiąc: Jerozolima nie zostanie wydana w rękę króla Asyrii!

11Oto sam słyszałeś o tym, co uczynili królowie Asyrii wszystkim ziemiom, że potraktowali je jak obłożone klątwą, a ty miałbyś być uratowany?

12Czy ich bóstwa uratowały te narody, które wytępili moi ojcowie,: Gozan i Charan, i Resef, i synów Edenu z Telasar?

13Gdzie jest król Chamatu i król Arpadu, i król Lair, Sefarwaim, Hena i Iwa?

14A gdy Hiskiasz przyjął list z ręki posłów i przeczytał go, poszedł do domu JHWH i rozwinął go Hiskiasz przed JHWH.

15I modlił się Hiskiasz do JHWH tymi słowy:

16 JHWH Zastępów, Boże Izraela, który siedzisz na cherubach!

19i wydali ich bóstwa na ognia, gdyż nie byli to bogowie, lecz dzieło ludzkich rąk, drewno i kamień – i dlatego je zniszczyli.

20Teraz więc, JHWH, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki, aby poznały wszystkie królestwa ziemi, że Ty jesteś JHWH – Bóg jedyny!

21Wtedy Izajasz, syn Amosa, posłał do Hiskiasza te słowa: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Ponieważ modliłeś się do Mnie z powodu Sancheryba, króla Asyrii,

22to jest Słowo, które JHWH wypowiedział przeciw niemu:

Gardzi tobą, kpi z ciebie

dziewica, córka Syjonu.

Potrząsa za tobą głową

córka Jerozolimy.

23Komu urągałeś i bluźniłeś?

Przeciw komu podnosiłeś głos

i wysoko wznosiłeś swe oczy?

Przeciw Świętemu Izraela!

24Przez swoje sługi urągałeś Panu

i powiedziałeś: Dzięki mnóstwu

moich rydwanów

wstąpiłem na wysokie góry,

na zbocza Libanu,

by ściąć jego wyniosłe cedry,

jego najlepsze cyprysy,

i dotrzeć na najwyższy jego szczyt,

do najgęstszego lasu.

25Ja wydrążyłem i wypiłem wodę,

by wysuszyć podeszwą moich stóp

wszystkie rzeki Egiptu.

26Czy nie słyszałeś? ją ułożyłem,

teraz sprawiam, że się dzieje.

A jest: Na straty –

kupami gruzów

miasta obwarowane,

27a ich mieszkańcy – bezsilni.

Przestraszyli się i zawstydzili,

stali się jak zioła polne,

jak źdźbła zielone,

jak trawa na dachach

28I twój spoczynek i twoje wyjście,

i twoje przyjście – znam,

i twoje oburzanie się na Mnie.

29Z powodu twego oburzania się

na Mnie

również twoja buta doszła do

mych

uszu,

dlatego włożę mój hak w twoje

nozdrza

i moje wędzidło między twoje

wargi,

i zawrócę cię na drogę,

którą przyszedłeś.

30A to będzie dla ciebie znakiem:

Pożywieniem w tym roku

– co wyrośnie samo,

a w drugim roku – co dziko,

a w trzecim roku – siejcie i żnijcie,

i zakładajcie winnice,

i spożywajcie ich owoce.

31I zapuszczą zbiegli z domu Judy –

pozostali –

korzeń w głąb, i wydadzą owoc

w górze,

32gdyż z Jerozolimy wyjdzie reszta,

i zbiegli – z góry Syjon.

Dokona tego żarliwość JHWH

Zastępów.

33Dlatego tak mówi JHWH o królu

Asyrii:

Nie wejdzie on do tego miasta

ani nie wypuści tam strzały,

ani nie wystąpi przeciw niemu

z tarczą,

ani nie usypie przeciw niemu wału.

34Drogą, którą przyszedł, wróci,

lecz do tego miasta nie wejdzie –

oświadczenie JHWH.

35I obronię to miasto, by je wybawić,

przez wzgląd na siebie

i przez wzgląd na Dawida, mojego

sługę.

36I wyszedł anioł Pana, i uderzył w obozie asyryjskim sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. I gdy wstali wcześnie rano, oto wszyscy oni byli trupami – byli martwi.

37I odstąpił, i odszedł, i zawrócił Sancheryb, król Asyrii, i osiadł w Niniwie.

38A gdy oddawał pokłon w domu Nisrocha, swojego boga, Adrammelek i Sareser, jego synowie, zabili go mieczem, po czym uszli do ziemi Ararat. A władzę królewską przejął po nim jego syn Asarhaddon.