1Tak mówi JHWH:
Oto Ja wzbudzam przeciw
Babilonowi i przeciw
mieszkańcom Leb-Kamai
wiatr niszczący!
2I poślę na Babilon obcych i przewieją go,
i opróżnią jego ziemię,
gdyż rozłożą się przeciw niemu
zewsząd
w dniu niedoli.
3Niech nie napina łucznik swego
łuku
i niech nie występuje
w swojej zbroi!
I nie oszczędzajcie jego
młodzieńców,
wytępcie cały jego zastęp!
4Niech padną przebici
w ziemi chaldejskiej,
a przeszyci na wylot na jego
ulicach!
5Bo nie owdowiał Izrael ani Juda,
[nie został opuszczony]
przez swego Boga,
JHWH Zastępów,
owszem, ich ziemia jest pełna winy
wobec Świętego Izraelskiego.
6Uciekajcie z obrębu Babilonu
i uchodźcie, każdy ze swą duszą!
Nie chciejcie zamilknąć
z powodu jego winy,
gdyż to czas pomsty dla JHWH,
zapłatę On mu wymierza!
7Złotym kielichem był Babilon
w ręce JHWH,
upijającym całą ziemię.
Z jego wina piły narody,
dlatego narody oszalały!
8Nagle padł Babilon
i został rozbity!
Zawódźcie nad nim!
Weźcie balsamu na jego ból,
może da się uleczyć.
9Leczyliśmy Babilon, lecz
nie został uleczony!
Zostawcie go i chodźmy,
każdy do swojej ziemi,
gdyż niebios sięgnął jego wyrok,
wzniósł się on ponad obłoki!
10Wymierzył JHWH za nas
sprawiedliwość –
pójdźmy i głośmy na Syjonie
o dziele JHWH, naszego Boga!
11Dobierzcie strzały,
napełnijcie kołczany!
Pobudził JHWH ducha
królów Medii,
gdyż przeciw Babilonowi
powziął plan,
aby go zniszczyć;
ponieważ to pomsta JHWH,
pomsta za Jego świątynię.
12Podnieście sztandar przeciw
murom Babilonu,
wzmocnijcie straż,
postawcie warty,
wystawcie czaty,
bo jak obmyślił JHWH,
tak uczynił –
to, co powiedział
o mieszkańcach Babilonu!
13Mieszkasz nad wielkimi wodami,
bogaty w skarby –
przyszedł twój kres,
miarka twego zdzierstwa.
14 JHWH Zastępów przysiągł
na swoją duszę:
Tak! Wypełnię cię ludźmi
jak szarańczą
i wzniosą przeciw tobie okrzyk.
15Ten, który stworzył ziemię
swą mocą,
w swojej mądrości sprawia,
że trwa świat,
i swoim rozumem rozciągnął
niebiosa –
16gdy On wyda swój głos,
[podnosi się] szum wód
na niebie
i wznoszą się obłoki z krańców
ziemi,
On puszcza błyskawice na deszcz
i wyprowadza wiatr ze swych
skarbców.
17Ogłupiony jest każdy człowiek
bez poznania,
okpiony każdy odlewnik
przez bożka,
gdyż kłamstwem jest jego odlew –
i nie ma w nich ducha.
18Są one marnością, dziełem
wartym kpin,
w czasie swego nawiedzenia giną!
19Nie jak te jest Dział Jakuba,
bo On jest Stwórcą wszystkiego
i berłem jego dziedzictwa,
Jego imię JHWH Zastępów!
20Jesteś moim młotem,
orężem wojennym.
Tobą rozbijam narody
i tobą niszczę królestwa.
21I tobą rozbijam konia
z jego jeźdźcem,
i tobą rozbijam rydwan
z jego załogą.
22I tobą rozbijam mężczyznę
i kobietę,
i tobą rozbijam starca oraz chłopca.
I tobą rozbijam młodzieńca
i dziewicę,
23i tobą rozbijam pasterza
z jego stadem.
I tobą rozbijam oracza z jego
zaprzęgiem,
i tobą rozbijam namiestników
i zarządców przeciw niemu narody!
Wezwijcie przeciw niemu
królestwa –
Ararat, Minni i Aszkenaz –
ustanówcie przeciwko niemu
dowódcę!
Sprowadźcie konie jak
włochatą szarańczę!
28Poświęćcie przeciwko niemu
narody, królów Medii,
jej namiestników i wszystkich
jej zarządców,
i całą ziemię pod jej panowaniem!
29Trzęsie się ziemia i skręca,
gdyż spełniają się na Babilonie
plany JHWH,
by zamienić ziemię babilońską
w pustkowie bez mieszkańca!
30Przestali walczyć rycerze
Babilonu,
siedzą w warowniach,
wyschło ich męstwo i są
jak kobiety;
podpalone jego siedziby,
połamane jego rygle.
31Goniec biegnie na spotkanie gońca
i zwiastun na spotkanie zwiastuna,
by donieść królowi Babilonu,
że jego miasto wzięte od
[najdalszego] krańca,
32że brody zajęte i sitowia spalone
ogniem,
a wojownicy przerażeni.
33Gdyż tak mówi JHWH Zastępów,
Bóg Izraela:
Córka babilońska będzie
jak klepisko w czasie jego
ubijania;
jeszcze chwila, a przyjdzie dla niej
czas żniwa!
Część V34Pożarł mnie, schrupał mnie
Nebukadnesar, król Babilonu.
Odstawił mnie jak puste naczynie,
połknął mnie jak wąż.
Napełnił swój brzuch moimi
pysznościami –
wypłukał mnie.
35Gwałt zadany mnie i mym
krewnym – na Babilon! –
powiedzą mieszkańcy
Syjonu!
I moja krew na mieszkańców
Chaldei! – niech powie
Jerozolima.
36Dlatego tak mówi JHWH:
Oto Ja poprowadzę twą sprawę
i pomszczę się w twojej zemście.
I wysuszę jego morze,
i wysuszę jego źródła.
37I stanie się Babilon zwałem gruzów,
siedliskiem szakali,
miejscem grozy i pogwizdywania –
bez mieszkańców.
38Razem jak lwięta będą ryczeć,
warczeć jak lwie szczenięta.
39W ich rozochoceniu przygotuję im
ucztę
i upiję ich po to, by poszaleli –
i posną snem wiecznym,
i nie obudzą się –
oświadczenie JHWH.
40Ściągnę ich jak owce na rzeź,
jak barany razem z kozłami.
41Jakże wzięty Szeszak
i schwytany,
ta pieśń pochwalna całej ziemi,
jakże zionie grozą
Babilon między narodami!
42Podeszło pod Babilon morze,
od naporu jego fal jest zalany!
43Jego miasta stały się pustkowiem,
ziemią suchą i stepem;
ziemią, w której nikt nie mieszka
i przez którą nie przechodzi
syn człowieczy.
44I nawiedzę Bela w Babilonie,
i wyciągnę z jego paszczy,
co pochłonął.
I już do niego nie popłyną narody –
padł także mur Babilonu!
Część VI45Wyjdź z jego obrębu, mój ludu,
i niech uchodzi każdy ze swą duszą
przed żarem gniewu JHWH!
46Lecz niech nie omdlewa wasze serce i nie bójcie się na wieść słyszaną w tej ziemi, gdy w jednym roku przyjdzie wiadomość, a za nim w następnym roku wiadomość, że gwałt w kraju i władca jest przeciw władcy!
47Bo oto idą dni,
gdy nawiedzę bóstwa Babilonu
i cała jego ziemia się zawstydzi,
i wszyscy jego przebici padną
pośród niego.
48I zaśpiewają nad Babilonem
niebiosa i ziemia –
i wszystko, co jest na nich,
gdyż z północy przeciw
niemu ściągną
niszczyciele – oświadczenie
JHWH.
49Babilon także musi upaść!
[Wy], przebici z Izraela,
również w Babilonie padli
przebici całej ziemi!
50[Wy], zbiegli przed mieczem!
Ruszajcie! Nie zatrzymujcie się!
Pamiętajcie, z dala
od JHWH,
niech Jerozolima wstąpi wam
na serce!
51Zawstydziliśmy się,
gdy usłyszeliśmy o hańbie,
zniewaga okryła nam oblicza,
że obcy weszli
i choćby uczynił swą twierdzę
wysoko, niedostępną,
ode Mnie przyjdą do niego
niszczyciele –
oświadczenie JHWH.
54Słuchaj! Krzyk z Babilonu!
Wieść o wielkim zniszczeniu
z ziemi Chaldejczyków!
55Tak! JHWH niszczy Babilon
i usuwa z niego wielki gwar!
A szumią ich fale jak potężne wody,
rozlega się zgiełk ich głosu!
56Tak! Nadciągnął przeciwko niemu,
przeciwko Babilonowi, niszczyciel –
i jego bohaterowie wzięci!
Połamane łuki!
Gdyż JHWH, Bóg odpłaty,
rzetelnie odpłaca!
57Upiję jego książąt i jego mędrców, jego namiestników i zarządców oraz jego bohaterów. I zasną snem wiecznym, i już się nie obudzą – oświadczenie Króla, którego imię brzmi JHWH Zastępów.
58Tak mówi JHWH Zastępów:
Szerokie mury Babilonu
będą doszczętnie zburzone,
a jego wysokie bramy spłoną
w ogniu.
Tak to trudzą się ludy dla marności,
a narody mozolą się dla ognia.Misja Serajasza
59Oto sprawa, którą zlecił Jeremiasz, prorok, Serajaszowi, synowi Nerijasza, syna Machsejasza, gdy udał się z Sedekiaszem, królem Judy, do Babilonu w czwartym roku jego panowania. A Serajasz był zarządcą miejsc postojowych.
60A Jeremiasz spisał na jednym zwoju wszystkie nieszczęścia, które miały spaść na Babilon, wszystkie te słowa napisane o Babilonie.
61I powiedział Jeremiasz do Serajasza: Gdy przyjdziesz do Babilonu, to dopatrz i przeczytaj wszystkie te słowa,
62i powiedz: JHWH, Ty powiedziałeś o tym miejscu, że je zniszczysz, tak że nie będzie w nim mieszkał ani człowiek, ani bydło, lecz stanie się pustkowiem na wieki.
63I stanie się, gdy dokończysz czytania tego zwoju, że przywiążesz do niego kamień i wrzucisz go do Eufratu.Jr 13:1-14; 16:1-9; 19:1-15
64I powiesz: Tak utonie Babilon i nie powstanie sprzed oblicza nieszczęścia, które Ja na niego sprowadzę – i pomdleją. Dotąd słowa Jeremiasza.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.