Daniela 9 - BIBLIA to jest Pismo ?wi?te Starego i Nowego Przymierza(SNPD4)

Modlitwa wstawiennicza Daniela

1W pierwszym roku Dariusza, syna Ahaszwerosza z rodu medyjskiego, który został uczyniony królem państwa chaldejskiego,

2w pierwszym roku jego panowania, ja, Daniel, zwróciłem uwagę w zwojach na liczbę lat, które miały wypełnić się, według Słowa JHWH do proroka Jeremiasza, nad ruinami Jerozolimy, siedemdziesiąt lat.

3I zwróciłem swoje oblicze ku Panu, Bogu, by szukać modlitwie, w prośbach o miłosierdzie, w poście, we włosiennicy i popiele.

4I modliłem się do JHWH, mojego Boga, i wyznawałem, i mówiłem: Ach, Panie, Boże wielki i wzbudzający lęk, dochowujący przymierza i łaskę tym, którzy Cię kochają i strzegą Twoich przykazań,

5zgrzeszyliśmy i zawiniliśmy, postępowaliśmy bezbożnie i zbuntowaliśmy się, i odstąpiliśmy od Twoich przykazań i praw.

6I nie słuchaliśmy Twoich sług, proroków, którzy przemawiali w Twoim imieniu do naszych królów, naszych książąt, naszych ojców i do całego ludu ziemi.

7Po Twojej stronie, Panie, jest sprawiedliwość, a nam, jak to jest w tym dniu, wstyd twarz,, ludziom z Judy i mieszkańcom Jerozolimy, i całemu Izraelowi – bliskim i dalekim we wszystkich krajach, po których rozproszyłeś ich z powodu niewierności, jakiej się dopuścili wobec Ciebie.

8JHWH! Wstyd twarz nam, naszym królom, naszym książętom i naszym ojcom, bo zgrzeszyliśmy przeciwko Tobie.

9[Lecz] u Pana, naszego Boga, jest miłosierdzie i przebaczenie, gdyż zbuntowaliśmy się przeciwko Niemu

10i nie słuchaliśmy głosu JHWH, naszego Boga, aby postępować według Jego wskazań, które nam dał przez swoje sługi, proroków.

11I cały Izrael przekroczył Twoje Prawo i odwrócił się, aby nie słuchać Twojego głosu. Dlatego wylała się na nas klątwa i przysięga które wypowiedział przeciwko nam i przeciwko naszym sędziom, którzy nas sądzili, że sprowadzi na nas wielkie nieszczęście, gdyż pod całym niebem nie wydarzyło się to, co wydarzyło się w Jerozolimie.

13Jak zostało napisane w Prawie Mojżesza, spadło na nas całe to nieszczęście, a my nie ubłagaliśmy oblicza JHWH, naszego Boga, przez odwrócenie się od naszych win i poprzez wnikanie ze zrozumieniem w Twoją prawdę.

14Dlatego JHWH dopilnował nieszczęścia i sprowadził je na nas, ponieważ sprawiedliwy jest JHWH, nasz Bóg, we wszystkich swoich dziełach, których dokonał, ale my nie słuchaliśmy Jego głosu.

15Lecz teraz, Panie, Boże nasz, który wyprowadziłeś swój lud mocną ręką z ziemi egipskiej i uczyniłeś sobie imię, jak to jest dzisiaj: Zgrzeszyliśmy, postąpiliśmy bezbożnie.

16Panie! Według wszelkiej Twojej sprawiedliwości niech odwróci się, prosimy, Twój gniew i Twoje wzburzenie od Twojego miasta Jerozolimy, od Twojej świętej góry, gdyż z powodu naszych grzechów i win naszych ojców Jerozolima wraz z Twoim ludem na hańbę wszystkim, którzy nas otaczają.

17Lecz teraz wysłuchaj, Boże nasz, modlitwy Twojego sługi i jego prośby o miłosierdzie i rozjaśnij swoje oblicze nad Twoją zniszczoną świątynią – ze względu na, Panie!

18Nakłoń, Boże mój, swojego ucha i usłysz. Otwórz swoje oczy i spójrz na nasze zniszczenia i na miasto, które jest nazwane Twoim imieniem. Gdyż nie ze względu na naszą sprawiedliwość składamy nasze prośby o miłosierdzie przed Twoje oblicze, lecz ze względu na Twoje wielkie miłosierdzie.

19O Panie, usłysz, o Panie, odpuść! O Panie, dostrzeż i spraw! Nie zwlekaj przez wzgląd na siebie, mój Boże, bo Twoim imieniem nazwane jest to Twoje miasto i Twój lud!

Proroctwo o siedemdziesięciu tygodniach

20A gdy jeszcze mówiłem, modliłem się i wyznawałem mój grzech oraz grzech mojego ludu, Izraela, i zanosiłem błaganie przed oblicze JHWH, mojego Boga, za świętą górę mojego Boga –

21gdy więc jeszcze mówiłem w modlitwie, ta postać, Gabriel, którą zobaczyłem w widzeniu na początku, ponaglona w locie dotarła do mnie mniej więcej w czasie ofiary wieczornej.

22Wyjaśnił mi i powiedział: Danielu, wyszedłem teraz, aby dać ci jasne zrozumienie.

23Na początku twej prośby o miłosierdzie wyszło Słowo, a ja przyszedłem, aby oznajmić ci je, gdyż jesteś drogocennym skarbem. Zrozum więc to Słowo i rozważ to widzenie!

24Siedemdziesiąt siódemek

wyznaczono twojemu ludowi

i twojemu świętemu miastu,

dla dopełnienia się nieprawości

i dla przypieczętowania

grzechów,

i dla przebłagania za winę,

i dla wprowadzenia wiecznej

sprawiedliwości,

i dla przypieczętowania widzenia

i proroka,

i dla namaszczenia miejsca

najświętszego.

25Dlatego wiedz i zrozum:

Od wyjścia słowa o tym,

by wrócić

i by budować Jerozolimę,

do Pomazańca-Księcia

jest siedem siódemek

i sześćdziesiąt dwie siódemki –

wróci i będzie odbudowana:

rynek i wały –

i w trudnych czasach.

26A po sześćdziesięciu dwóch

siódemkach

Pomazaniec będzie zabity

i nic Mu –

i miasto, i świątynię splądruje lud

przychodzącego księcia,

a jego koniec w powodzi –

i do końca wojna,

postanowione spustoszenia.

27I spowoduje potwierdzenie

przymierza dla wielu –

na jedną siódemkę;

a w połowie siódemki

spowoduje zniesienie ofiary

krwawej i z pokarmów.

I na krańcu

obrzydliwości

[będzie] wywołujący

spustoszenie –

i aż dopełnienie,

i postanowione,

wyleje się na pustoszącego.