1Oto imiona synów Izraela przybyłych z Jakubem do Egiptu – każdy przybył ze swoim domem:
2Ruben, Symeon, Lewi i Juda;
3Issachar, Zebulon i Beniamin;
4Dan i Naftali, Gad i Aszer.
5A było wszystkich dusz, które wyszły z lędźwi Jakuba, dusz siedemdziesiąt, Józef zaś był już w Egipcie.
6Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie.
7A synowie Izraela byli płodni i mnożyli się, i stawali się liczni, i ziemia była nimi zapełniona.
8Nastał też w Egipcie nowy król, który nie znał Józefa. z tej ziemi.
11Ustanowiono zatem nad nim książąt nad przymusowymi robotnikami, Pitom i Ramses.
12Lecz im bardziej go gnębili, tym stawał się liczniejszy i tym bardziej się rozrastał – i wzdrygano się przed synami Izraela.
13I zmusili Egipcjanie synów Izraela do pracy pod przymusem,
14i uprzykrzali im życie ciężką pracą w glinie i przy cegłach, i najróżniejszą pracą na polu, a wszystkie te prace, które wykonywali, pod przymusem.
15Powiedział też król Egiptu do położnych hebrajskich, z których jedna miała na imię Szifra, a druga miała na imię Pua:
16Gdy będziecie przy porodach Hebrajek, patrzcie na stolik: Jeśli to syn, uśmiercajcie go, a jeśli to córka, niech zostanie przy życiu.
17Położne jednak bały się Boga i nie czyniły tak, jak im nakazał król Egiptu, ale zostawiały chłopców przy życiu.
18Wtedy król Egiptu wezwał położne i powiedział do nich: Dlaczego uczyniłyście tę rzecz i zostawiałyście chłopców przy życiu?
19A położne odpowiedziały faraonowi, że Hebrajki nie są jak kobiety egipskie, bo są one żywotne – rodzą, zanim przyjdzie do nich położna!
20Bóg zaś darzył położne tym, co dobre, a lud mnożył się i bardzo potężniał.
21A ponieważ położne bały się Boga, obdarzył je domami.
22Wtedy faraon nakazał całemu swemu ludowi: Każdego syna, który się urodzi – wrzućcie go do Nilu; a każdą córkę pozostawcie przy życiu!
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
