Y Salmau 147 - Welsh Metrical Psalms 1621 (Edmwnd Prys)

SALM CXLVIILaudate Dominum.Mae’r prophwyd yn moli amryw ddaioni Duw tuag at ei greaduriaid, ac yn enwedig eu eglwys, yr hon a gasclwyd, ac a gafas ragor ddaioni rhagor vn bobl eraill.

1Molwch yr Arglwydd, cans da yw

canu i Dduw yn llafar:

O herwydd hyfryd yw ei glod,

a da yw bod yn ddiolchgar.

2Caersalem dinas gyflawn fydd

yr Arglwydd sydd iw darpar:

Can gasglu Israel ynghyd,

a fu drwy’r byd ar wasgar.

3Yr unic Arglwydd sy’n iachâu,

yn rhydd o friwiau’r galon:

Yr Arglwydd rhwym ’cu brwiau’n iawn

y rhai dolur-lawn cleifion.

4Yr Arglwydd sydd yn rhifo’r ser,

a phob rhyw nifer honynt:

Ef a’i geilw hwynt oll yn glau,

Wrth briod enwau eiddynt.

5Mawr yw ein Arglwydd ni o nerth,

a phrydferth o rasoldeb:

Ac mae’n bell iawn uwch ben pob rhif,

son am ei brif ddoethineb.

6Yr Arglwydd unic sydd yn dal

i gynnal y rhai gweiniaid,

Ac ef a ostwng hyd y llawr

y dorf fawr annuwioliaid.

7Cenwch i’r Arglwydd mal y gwedd,

clodforedd iddo a berthyn:

O cenwch, cenwch gerdd i’n Duw,

da ydyw gyda’r delyn.

8Hwn â chymylau troes y nen,

â glaw’r ddayaren gwlychodd,

I wellt gwnaeth dyfu ar y fron,

a llysiau’i ddynion parodd.

9Hwn i’r anifael ar y bryn

a rydd yr hwn a’i portho:

Fe bortha gywion y cigfrain,

pan fo’nt yn llefain arno.

10Nid oes gantho mewn grym un march,

na serch na pharch, na phleser:

Nac mewn esgair, neu forddwyd gwr,

fal dyna gyflwr ofer.

11Yr Arglwydd rhoes ei serch ar ddyn,

yr hwn y sy’n ei hoffi:

Ac sydd yn disgwyl cael ei nawdd,

caiff hwn yn hawdd ddaioni.

12O Caersalem gyfiawn o lwydd,

molianna’r Arglwydd eiddod:

O Seion sanctaidd, dod un wedd

i’th Dduw glodforedd barod.

13Herwydd yr Arglwydd â’i fawr wyrth

a wnaeth dy byrth yn gryfion:

A rhoes ei fendith, a thycciant,

ymlhith dy blant a’th wyrion.

14Hwn a roes heddwch yn dy fro,

fel y cynnyddo llwyddiant,

Ac a ddiwallodd yn eich plith,

o frasder gwenith, borthiant.

15Ei orchymyn ef a ddenfyn,

o’i ddown-fawr air cymhesur,

Hwn ar y ddaiar â ar led,

ac yno rhed yn brysur.

16Eirch i’r eira disgyn fel gwlân:

eirch rew, fe’i tân fel lludw,

17Eirch ia, fe ddaw yn defyll cri,

pwy’ erys oerni hwnnw?

18Wrth ei air eilwaith ar ei hynt,

fe bair i’r gwynt ochneidio

I doddi’r rhai’n, ac felly bydd

i’r holl afonydd lifo.

19Grym ei air, a’i ddehaulaw gref,

a ddengys ef i Jaco:

A’i ffydd a’i farn i Israel,

a’r rhai a ddel o hono.

20Ni wnaeth efe yn y dull hwn,

â neb rhyw nassiwn arall;

Ni wyddent farnu’r Arglwydd nef.

O molwch ef yn ddiball.