1O dowch a chanwn i’r Arglwydd,
efe yw llwydd ein bywyd:
Ac ymlawenhawn yn ei nerth,
ef yw ein prydferth iechyd.
2O down yn un-fryd gar ei fron,
â chalon bur ddiolchgar:
Bryssiwn at Dduw dan lawenhau,
a chanwn psalmau’n llafar.
3Herwydd yr Arglwydd nef a llawr,
y sy Dduw mawr yn ddiau:
Tywysog mawr yw ef mewn trin,
a brenin yr holl dduwiau.
4Efe biau holl ddaiar gron,
a’r dyfnder eigion danaw:
Uchelder hefyd, eithafoedd,
mynyddoedd sydd yn eiddaw.
5Ef biau’r moroedd uwch pob traeth,
ac ef a’i gwnaeth i ruo:
Ei ddwylaw ffurfiasant yn wir
y sych-dir ac sydd yntho.
6O dowch, addolwn, cyd-ymgrymmwn,
ac ymostyngwn iddaw:
Ef yw ein Arglwydd un-ben rhi’,
ef a’n gwnaeth ni â’i ddwylaw.
7Cans ef i ni y sydd Dduw da,
a phobl ei borfa ydym:
A'i ddefaid ym, os chwi a glyw
ei air ef heddyw’n gyflym.
8Meddyliwch fod eich bai ar lled,
na fyddwch galed galon:
Fel yn nydd prawf, mewn anial dir,
lle y cofir bod ymryson.
9Y lle temtiodd eich tadau fi,
a’m profi i’m adnabod:
Faint ydoedd y gweithredoedd mau,
yn ddiau cawsant wybod.
10Dros ddeugain mlynedd â’r llin hon
drwy fawr ymryson, dwedais,
Pobloedd ynt cyfeiliornus iawn,
a’i calon yn llawn malais.
Cans nid awaenent y ffyrdd mau,
onid amlhau eu tuchan:
11Wrthynt i’m llid y tyngais hyn,
na ddelyn i’m gorphwysfan.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.