Y Salmau 105 - Welsh Metrical Psalms 1621 (Edmwnd Prys)

SALM CVConfitemini Domino.Mae fe yn canmol daioni Duw, am ei dewis hwy yn bobl iddo, gan wneuthur iddynt ddaioni er mwyn ei addewid.

1Clodfored pawb yr Arglwydd nef,

ar ei enw ef y gelwch:

A’i weithredoedd ymmysc pobloedd

yn gyhoedd a fynegwch.

2Cenwch ei gerdd, clodforwch hwn,

a’i ddidwn ryfeddodau.

3Y rhai a gais ei enw, (y Sant)

llawenant yn eu c’lonnau.

4Ceisiwch yr Arglwydd a’i nerth mawr,

a’i fodd bob awr yn rhadlon,

5Cofiwch ei holl ryfeddodau,

a barn ei enau cyfion.

6O hâd Abraham ei wâs fo,

o feibion Jaco’r ethol:

7Ef yw’n Duw, a’i farn ef aeth

dros holl diriogaeth fydol.

8Bob amser cofiodd ei gyn-grair,

ei air, a’i rwym ammodau

9Ag Abraham, Isaac, a’i hil,

a mil o genedlaethau.

10Fe roes i Jaco hyn yn ddeddf,

ac yn rwym greddf dragwyddol.

11Ac i Israel y rhoes lân

wlâd Canan yn gartrefol.

12Pan oedd yn anaml iawn eu plaid,

a hwy’n ddieithriaid ynddi:

13Ac yn rhodio o’r wlâd i’r llall,

yn dioddef gwall a chyni:

14Llesteiriodd iddynt gam yn dynn:

o’r achos hyn brenhinoedd

A geryddodd ef yn eu plaid:

a’i air a gaid yn gyhoedd.

15A’m eneiniog na chyffyrddwch:

na ddrygwch fy mrhophwydi.

16Galwodd am newyn ar y tir,

yn wir dug fara ’honi.

17O flaen ei blant y gyrrodd râs,

Joseph yn wâs a werthwyd.

18Ar ei draed y rhoed hayarn tynn,

mewn gefyn y cystuddiwyd.

19Gwisgodd y gefyn hyd y byw,

nes i air Duw amseru:

Drwy Dduw y cafas ef ryddhâd,

a phrifiad er ei garu.

20Yna y gyrrwyd iw gyrchu fo

gar bron hen Pharo frenin:

Ac y gollyngwyd ef ar lled,

o’i gam gaethiwed ryflin.

21O hyn ei osod ef a wnaeth

yn bennaeth ar ei deuly,

Ac o’i holl gyfoeth ef a’i wlâd,

ys da fawr-hâd oedd hynny,

22I ddyscu’i reolwyr ei lys,

ei ’wllys a’i foddlondeb:

I fforddio henuriaid y wlâd,

yn wastad mewb doethineb.

23Daeth Israel i’r Aipht tir Cham,

lle’r oedd yn ddinam estron:

24Lle llwyddodd Duw hil Jaco bach

yn amlach nâ’i caseion.

25Yna y troes ei calon gau,

i lwyr gasau ei bobloedd:

Iw weision ef i wneuthur twyll,

a llid (nid amwyll) ydoedd.

26Duw gyrrodd Foesen i was hen,

ac Aron llen dewisol.

27Yn nhir Ham i arwyddoccau

ei nerth a’i wrthiau nodol.

28Rhoes Duw dywyllwch dros y wlâd,

er hyn ni châd ufydd-dod.

29Eu dyfroedd oll a droed yn waed,

a lladd a waned eu pysgod.

30Iw tir rhoes lyffaint, heidiau hyll,

yn stefyll ei brenhinoedd:

31Daeth ar ei air wybed a llau,

yn holl fannau eu tiroedd.

32Fe lawiodd arnynt genllysc mân,

a’i tir â than a ysodd:

33Eu gwinwydd a’i ffigyswydd mâd,

a choed y wlâd a ddrylliodd.

34Ceiliog rhedyn, a lindys brwd,

yn difa cnwd eu meusydd,

35Uwchlaw rhif, drwy yd, gwellt, a gwair,

a hyn drwy air Duw ddofydd.

36Cyntaf-anedig pob pen llwyth,

a’i blaenffrwyth ef a drawodd:

Ym hob mân drwy holl dir ei gâs,

a’i bobl o’i râs a gadwodd:

37Ar a’i dug hwynt yn rhydd mewn hedd,

o’winedd eu caseion,

Heb fod ohonynt un yn wan,

ac aur ac arian ddigon.

38A llawen fu gan wyr y wlad,

o’r Aipht pan gâd eu gwared.

Daeth arnynt arfwyd y llaw gref

a ddaeth o’r nef i wared.

39Rhoes Duw y dydd gwmwl uwchben,

fel mantell wen y toodd:

A’r nos goleuodd hwynt â thân,

fal hyn yn lân y twysodd.

40Fo a roes iddynt ar y gair

gig sofli-air iw bodloni:

A bara, o’i orchymmyn ef,

a ddaeth o’r nef iw porthi.

41Holltodd y graig, death deifr yn llif,

fel be baent brif afonydd:

Cerddodd yr hedlif, a rhoes wlych

rhyd pob lle sych o’r gwledydd.

42Cofio a wnaeth ei air a’i râs,

i Abram ei wâs ffyddlon.

43A thrwy fawr nerth yn rhydd o gaeth

y gwnaeth ei ddewisolion.

44Tir y cenhedloedd iddynt rhoes,

a’i llafur troes iw meddiant:

45Er cadw ei air a’i gyfraith ef,

rhowch hyd y nef ei foliant.