Y Salmau 142 - Welsh Metrical Psalms 1621 (Edmwnd Prys)

SALM CXLIIVoce mae.Dafydd, er nag ofn na dig, yn arbed Saul, ac yn gweddio ar Dduw ei geidwad.

1Rhois weddi ar yr Arglwydd nef,

yn llym fy llef ymbiliais:

2A’m holl fyfyrdod gar ei fron,

o’m calon y tywelltais.

3Ond pan fynegais it fy nghur,

a’m dolur o’m meddyliau,

Da gwyddit ti bob ffordd a’r man,

y rhoesan i mi faglau.

4O’r tu deau nid oedd ym’ neb,

trown f’wyneb, a’m hadwaenai,

Pa nawdd, na neb, o du’n y byd,

fy mywyd a ’mgeleddai.

5Arno llefais, wrthyt dwedais,

Duw, di a ydwyd union:

Fy nghwbl obaith wyt yn wir,

a’m rhan yn nhir y bywion.

6O ystyr Arglwydd, faint fy nghri,

wyf mewn trueni digllon:

Rhag fy erlidwyr gwared fi,

mae rhei’ni yn rhy gryfion.

7O garchar caeth fy enaid tynn,

dy enw am hyn a folaf:

Pan weler dy fod ar fy rhan,

y cyfion twysgan attaf.