1Dy Babell di mor hyfryd yw!
(o Arglwydd byw y lluoedd)
2Mynych chwenychais weled hon,
rhag mor dra-thirion ydoedd.
Mae f’enaid i (fy Ion) mewn blys,
i’th gyssegr lys dueddu:
Fy nghalon i, a’m holl gnawd yw,
yn Nuw byw’n gorfoleddu.
3Aderyn y to cafodd dŷ,
a’r wennol fry iw chywion
Le wrth dy allor di iw trin,
fy Nuw a’m brenin tirion.
4Gwyn ei fyd a drig yn dy dy,
caiff dy folianny ddigon:
5Ac ynot ti sy’n cadarnhau,
a’th lwybrau yn eu calon.
6Pe rhon a gorfod ar y rhai’n
rhyd glyn wylofain dramwy:
Gosodant ffynnon iddyn nhw,
a’r glaw a leinw fwyfwy.
7Ant rhagddynt bawb o nerth i nerth,
nes cael yn brydferth ddyfod:
I’mddangos i Dduw gar ei fron,
yn Seion ei breswylfod.
8Arglwydd Dduw y lluoedd, clyw fi,
a’m gweddi o Dduw Jagof:
9Gwel wyneb d’eneiniog, a’i stâd,
Duw’n tarian nâd fi’n angof.
10Gwell yw nâ mil, un dydd i’th dy,
am hynny mwy dewisol
Ym fod ar riniog y drws tau,
nâ phlasau yr annuwiol.
11Sef, haul a tharian yw Duw mâd,
a rydd rad a gogoniant:
Ni lestair ef ddaioni maith,
i’r rhai a berffaith rodiant.
12O Arglwydd Dduw y lluoedd mawr,
anfon i lawr dy gymmod:
Dedwydd yw’r dyn a rotho’i gred,
a’i holl ymddiried ynod.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.