Y Salmau 141 - Welsh Metrical Psalms 1621 (Edmwnd Prys)

SALM CXLIDomine clamaui.Dafydd pan oedd Saul yn ei erlid, yn dymuno help gan Dduw: a ddioddefgarwch, nes passio’r erlid hwnnw.

1O Bryssia Arglwydd, clyw fy llais,

o brysur gelwais arnad:

O’r man lle’y bwyf gwrando fy llef,

a doed i’r nef hyd attad.

2Fy ngweddi gar dy fron a ddalw,

gan godi dwylaw’n uchel,

Yn arogl darth ac aberth hwyr,

fel union ddiwyr lefel.

3O Arglwydd gosod, rhag gair ffraeth,

gadwriaeth ar fy ngenau,

Rhag i’m gam-ddwedyd, gosod ddor

ar gyfor fy ngwefusau.

4Na phwysa ’nghalon at ddrwg beth,

ynghyd-bleth â’r annuwiol:

Nag mewn cydfwriad gwaith neu wedd,

rhag twyll eu gwledd ddaintethol.

5Boed cosp a cherydd y cyfiawn,

fel olew gwerthlawn arnaf:

Ni friw fy mhen, bo mwyaf fo,

mwy trosto a weddiaf.

6Eu barnwyr pe bwrid i’r llawr,

ar greigiau dirfawr dyrys:

Gwrandawent ar f’ymadrodd i,

a chlywent hi yn felys.

7Fel darnau cynnyd o goed mân,

a fwrian rhyd y ddaiar,

Mae’n hesgyrn ninnau yr un wedd,

ym mron y bedd ar wasgar.

8Mae ’ngolwg a’m holl obaith i,

Duw, arnat ti dy hunan:

Duw bydd di’n unic yn fy mhlaid,

na fwrw f’enaid allan.

9Cadw fi Arglwydd rhag y rhwyd,

hon a osodwyd ymy,

Telm yr annuwiol, hoenyn main,

rhag ofn i’r rhain fy magly.

10Yr anwireddwyr b’ado un,

cwympant eu hun iw rhwydau,

Ymddiried ynot ti a wnaf,

ac felly diangaf innau.