Y Salmau 56 - Welsh Metrical Psalms 1621 (Edmwnd Prys)

SALM LVIMiserere mei.Dafydd yn achwyn rhag ei elynion: ac yn gofyn cymorth, ac yn ymddiried yn Nuw. Ac yn addaw ei foli ef yn ei Eglwys.

1Duw dy nawdd ym rhag marwol ddyn

hwn yn ei wyn a’m llyngcai:

Sef ymryfelu a mi bydd,

a beunydd i’m gorthrymmai.

2Llyncent fi beunydd o dra châs,

(dy râs o Dduw goruchaf)

Rhai beilch rhy dynion maent yn llu

yn poeth ryfelu arnaf.

3Y dydd y bai mwyaf fy ofn

rhown ynot ddofn ymddiried.

4Molaf, credaf, nid ofnaf gnawd,

doi yn ddidlawd i’m gwared.

5Yn fy ymadrodd i fy hun,

y ceisiant lun i’m maglu:

Ac ar bob meddwl a phob tro

y maent yn ceisio ’nrygu.

6Ymgasglu, llechu, dirgel hwyl,

a disgwyl fy holl gerdded,

Drwy ymfwriadu i mi loes,

a dwyn i’m heinioes niwed.

7A ddiangant hwy? Duw tâl y pwyth,

dod iddynt ffrwyth f’enwiredd:

Disgyn y bobloedd yn dy lid,

Duw felly bid eu diwedd.

8Duw rhifaist bob tro ar fy rhod,

fy nagrau dod i’th gostrel:

Ond yw pob peth i’th lyfrau di

a wneuthym i yn ddirgel?

9Y dydd y llefwyf, gwn yn wir

dychwelir fy ngelynion:

Am fod drosof fy Nuw â’i law,

mi a wna y daw yn union.

10Gorfoleddaf yngair fy Nuw,

gair f’Arglwydd byw a folaf,

11Yn Nuw y rhoi ymddiried siwr,

beth a wnel gwr nid ofnaf.

12O Dduw mae arnaf fi yn ddled

llawer adduned ffyddlon,

Ac mi a’i talaf hwynt yn rhydd

i ti fy Arglwydd cyfion.

13Am yt ludd dwyn fy oes a’m gwaed,

a llestair i’m traed lithro,

Fel y rhodiwy’ fi gar dy fron

yngolau’r bywion etto.