Y Salmau 9 - Welsh Metrical Psalms 1621 (Edmwnd Prys)

SALM IXConfitebor tibi.Diolch am orfoledd, a deisyf ar Dduw ei ymddiffyn rhag llaw.

1Clodforaf fi fy Arglwydd Ion,

o’m calon, ac yn hollawl:

Ei ryfeddodau rhof ar led,

ac mae’n ddyled eu canmawl.

2Byddaf fi lawen yn dy glod,

ac ynod gorfoleddaf:

I’th enw (o Dduw) y canaf glod,

wyd hynod, y Goruchaf.

3Tra y dychwelir draw’n ei hol,

fy holl elynol luoedd,

Llithrant o’th flaen, difethir hwy,

ni ddon hwy mwy iw lleoedd.

4Cans rhoist fy marn yn fatter da,

gwnaethost eisteddfa union:

Eisteddaist ar y gwir, yn siwr,

tydi yw’r barnwr cyfion.

5Ceryddaist, a distrywiaist di

y cenhedlaethi cyndyn:

Diwreiddiaist ynfyd yn y bon,

ni bydd byth son am danyn.

6Distrywiaist dithau (elyn glâs)

do lawer dinas hyfryd:

Darfu dy nerth byth, darfu hyn,

a’r cof o honyn hefyd.

7Ond yr Arglwydd iw nerth a fydd,

ac yn dragywydd pery:

A pharod fydd ei faingc i farn,

a chadarn ydyw hynny.

8Cans efe a farna y byd,

a’r bobl i gyd sydd yntho:

Trwy gyfiownder, heb ofni neb,

a thrwy uniondeb rhagddo.

9Gwna’r Arglwydd hefyd hyn wrth raid,

trueiniaid fo’i hymddiffyn:

Noddfa a fydd i’r rhai’n mewn pryd,

pan fo caledfyd arnyn.

10A phawb a’th edwyn rhon eu cred,

a’i holl ymddiried arnad:

Cans ni adewaist (Arglwydd) neb,

a geisio’i wyneb attad.

11Molwch chwi’r Arglwydd, yr hwn sydd

yn sanctaidd fynydd Seion:

A dwedwch i’r bobl fal yr oedd

ei holl weithredoedd mowrion.

12Pan chwilio efe am waed neu drais,

fe gofia lais y truain:

Pan eisteddo a’r faingc y frawd

fe glyw y tlawd yn germain.

13Dy nawdd Arglwydd, dydi ym’ sydd

dderchafydd o byrth angau,

A gwel fy mlinder gan fy nghâs,

y sydd o’m cwmpas innau.

14Fel y mynegwyf dy holl wyrth,

a hyn ymhyrth merch Seion:

Ac fel y bwyf lawen a ffraeth,

i’th iechydwriaeth dirion.

15Y cenhedloedd cloddiasent ffos

lle’i suddent, agos boddi:

I arall lle cuddiasant rwyd,

eu traed a faglwyd ynthi.

16Yr Arglwydd nef fal hyn yn wir,

adwaenir wrth ei farnau:

A’r annuwiol a wnaethai’r rhwyd,

yn hon y daliwyd yntau.

17Yr annuwiol i uffern aed,

ac yno gwnaed ei wely:

A’r rhai ollyngant Duw dros gof,

bydd yno fyth eu lletty.

18Cans byth y gwirion a’r dyn tlawd

hyd dyddbrawd nis anghofir:

Y gweiniaid a’r trueiniad, hwy,

eu gobaith mwy ni chollir.

19O cyfod Arglwydd yn dy wyn,

na âd i ddyn mo’th orfod:

Barna’r cenhedloedd gar dy fron,

a’th farn yn union gosod.

20Gyrr arnynt Arglwydd ofn dy rym,

yn awchlym i’th elynion.

Fel y gwybyddont, pe baent mwy,

nad ydynt hwy ond dynion.