1Gostwng o Arglwydd y glust dau,
clyw fy ngweddiau trymion:
Gwrando fi sy’ druan a thlawd,
o’th barawd drugareddion.
2Cadw fy oes, gwr cynnwys wy’,
ac ytti’r ydwy’n credu:
Duw bydd achubwr da i’th wâs,
o’th râs dyrd i’m gwaredu.
3Trugarha wrthif Arglwydd mâd,
cans arnad llefa’n ddibaid:
4Einioes dy wâs Duw llawenhâ,
cans attad coda’ f’enaid:
5Cans ti o Arglwydd ydwyd dda,
i’th bobloedd a thrugarog,
I’r rhai a alwant arnat ti,
mae dy ddaioni’n bleidiog.
6O Arglwydd clyw fy llais mor llym,
a’m gweddi y’m myfyrdod:
7Clywi fy llais, gweli fy nghlwyf,
y dydd y bwyf i’m trallod.
8Ymysg y duwiau nid oes un,
fel dydi gun gogoned:
Ymysg gweithredoedd cymmain hun,
nid oes yr un un-weithred.
9Y bobloedd oll a wnaethost (Ion)
o’th flaen don ac addolant:
A pha le bynnag ar y bont
i’th enw rhont ogoniant.
10Cans tydi ydwyd fawr a phur
yn gwneuthur rhyfeddodau:
A thydi’n unig wyd yn Dduw,
ni cheisiwn amryw dduwiau.
11Dysg imi dy ffordd (o Arglwydd)
câf rhwydd dy wirionedd:
Gwna fy nghalon yn un â thi,
ac ofnaf fi dy fawredd.
12Fy Arglwydd Dduw moliannaf di
â holl egni fy nghalon:
Ac i’th fawr enw byth gan dant,
y rhof ogoniant cyson.
13Cans mawr yw dy drugaredd di,
tu ac attaf fi yn barod,
Gwaredaist f’enaid i o’r bedd,
ac o’r gorddyfnedd isod.
14Duw, daethant arnaf fi wyr beilch,
fel llu o weilch ewin-ddrud:
Ceisient ddwyn f’einioes o’r byd hwn,
i’w golwg gwn nad oeddud.
15Ond tydi’n unig wyd hawddgâr,
a chlaear dy drugaredd,
Hwyr i’th lid ac i gymmod hawdd,
llawn o nawdd a gwirionedd.
16O edrych arnaf, moes dy râs
i’th wâs y sydd i’th orllwyn:
Dod ym’ dy nerth, cadw fal hyn
fi, plentyn dy lawforwyn.
17O Dduw dod o’th serch ym’ arwydd,
er gwradwydd i’m caseion:
Pan welant dy fod yn rhoi nerth
ym’, ac ymadferth ddigon.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.