1Bendigaid for Arglwydd fy nerth,
mor brydferth yr athrawa
Fy nwylo’i ymladd, a’r un wedd,
fy mysedd i ryfela.
2Fy nawdd, fy nerth, fy nug, fy nghred,
fy nhwr, f’ymwared unig:
Cans trwyddo ef fy mhobl a gaf
tanaf yn ostyngedig.
3Pa beth yw dyn, dywaid o Dduw,
pan fyddyt iw gydnabod?
A mab dyn pa beth ydyw fo,
pan fych o hono’n darbod?
4Pa beth yw dyn? peth yr un wedd
a gwagedd heb ddim honno:
A'i ddyddiau’n cerdded ar y rhod,
fal cysgod yn myned heibio.
5Gostwng y nefoedd: Arglwydd da,
ac edrych draha dynion:
Duw cyffwrdd a’r mynyddoedd fry,
gwna iddynt fygu digon.
6Iw gwasgar hwynt gyrr fellt i wau,
iw lladd gyrr saethau tanbaid.
7Discyn, tyn fi o’r dyfroedd mawr:
hyn yw, o law’r estroniaid.
8Duw gwared fi. Geneuau ’rhai’n
a fydd yn arwain gwegi:
A'i dehau law sy yr un bwyll,
ddeheulaw twyll, a choegni.
9I ti Dduw, canaf o fawrhad,
yn llafar ganiad newydd:
Ar nabl, ac ar y deg-tant,
cei gerdd o foliant beunydd.
10Duw i frenhinoedd rhoi a wnaeth,
ei swccraeth at iawn reol:
Dan ymwared Dafydd ei was,
rhag cleddyf cas niweidiol.
11Duw gwared, achub fi wrth raid,
rhag plant estroniaid digus:
A’i safn yn llawn o ffalsder gau,
ba’i dehau yn dwyllodrus.
12Bydd ein meibion mal planwydd cu,
o’r bon yn tyfu’n iraidd:
A’n merched ni fel cerrig nadd,
mewn conglau neuadd sanctaidd.
13A’n conglau’n llawnion o bob peth,
a’n defaid, difeth gynnydd,
Yn filoedd (mawr yw’r llwyddiant hwn)
a myrddiwn i’n heolydd.
14A’n hychen cryfion dan y wedd,
yn hywedd, ac yn llonydd:
Heb dorr na soriant i’n mysg ni,
na gwdeiddi i’n heolydd.
15Dedwydd ydyw y bobl y sy,
a phob peth felly ganthynt:
Bendigaid yw’r bobl y rhai’n yw,
a’r Arglwydd yn Dduw iddynt.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.