List św. Jakuba 4 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Przeciwko waśniom

1 Rzym. 7,23; I Piotra 2,11 Skądże spory i skąd walki między wami? Czy nie pochodzą one z namiętności waszych, które toczą bój w członkach waszych?

2Pożądacie, a nie macie; zabijacie i zazdrościcie, a nie możecie osiągnąć; walczycie i spory prowadzicie. Nie macie, bo nie prosicie.

3Prosicie, a nie otrzymujecie, dlatego że źle prosicie, zamyślając to zużyć na zaspokojenie swoich namiętności.

4 Łuk. 6,26; Rzym. 8,7; I Jana 2,15 Wiarołomni, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem, to wrogość wobec Boga? Jeśli więc kto chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga.

5 II Mojż. 20,3.5; Mat. 6,24; Gal. 5,7 Albo czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Zazdrośnie chce On mieć tylko dla siebie ducha, któremu dał w nas mieszkanie?

6 Przyp. 3,34; Job 22,29; Mat. 23,12; I Piotra 5,5 Owszem, większą jeszcze okazuje łaskę, gdyż mówi: Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje.

7 Efez. 6,12; I Piotra 5,8—9 Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was.

8 Zach. 1,3; Izaj. 1,16 Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy.

9Biadajcie i smućcie się, i płaczcie; śmiech wasz niech się w żałość obróci, a radość w przygnębienie.

10 I Piotra 5,6 Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was.

11Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia lub osądza brata swego, obmawia zakon i osądza zakon; jeżeli zaś osądzasz zakon, nie jesteś wykonawcą zakonu, lecz sędzią.

12 Mar. 7,1; Rzym. 2,1; 14,4 Jeden jest zakonodawca i sędzia, Ten, który może zbawić i zatracić. Ty zaś kim jesteś, że osądzasz bliźniego?

Przeciwko chęci bogacenia się

13 Przyp. 27,1 A teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego lub owego miasta, zatrzymamy się tam przez jeden rok i będziemy handlowali i ciągnęli zyski,

14 Łuk. 12,20; Ps. 39,6.12 Wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika.

15 Dz. 18,21 Zamiast tego, winniście mówić: Jeżeli Pan zechce, będziemy żyli i zrobimy to lub owo.

16Wy natomiast chełpicie się przechwałkami swoimi; wszelka tego rodzaju chełpliwość jest zła.

17 Łuk. 12,47; Rzym. 14,23 Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu.