Przypowieści Salomona 1 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Znaczenie przypowieści

1Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego:

2Dla poznania mądrości i karności,

dla zrozumienia mów roztropnych,

3Dla przyjęcia pouczenia

o rozważnym postępowaniu,

o sprawiedliwości i prawie, i prawości,

4Dla udzielenia prostaczkom roztropności,

młodym poznania i rozwagi.

5Kto mądry, niech słucha i pomnaża naukę,

a rozumny niech zdobywa wskazówki,

6Aby rozumieć przypowieść i przenośnię,

słowa mędrców i ich zagadki.

7 Przyp. 9,10; 15,33; Job 28,28; Ps. 111,10 Bojaźń Pana jest początkiem poznania;

głupcy gardzą mądrością i karnością.

Napomnienie i ostrzeżenie

8 Przyp. 6,20; 23,22 Synu mój, słuchaj pouczenia swojego ojca

i nie odrzucaj nauki swojej matki,

9Bo one są pięknym wieńcem na twojej głowie

i naszyjnikiem na twojej szyi!

10 Ps. 1,1 Synu mój, jeżeli chcą cię zwabić grzesznicy, nie daj się!

11Jeżeli mówią: Chodź z nami!

Zaczajmy się, aby przelać krew,

zaczatujmy bez przyczyny na niewinnego!

12Pochłoniemy ich jak kraina umarłych,

żywcem i cało,

jak tych, którzy zstępują do otchłani,

13Zdobędziemy różne kosztowne mienie,

napełnimy nasze domy łupem.

14Zwiąż swój los z naszym,

wszyscy będziemy mieli jedną kiesę.

15Synu mój, nie idź z nimi ich drogą,

wstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki!

16 Izaj. 59,7 Gdyż ich nogi biegną do złego,

śpieszą się, aby przelać krew.

17Lecz na próżno zastawiona jest sieć

na oczach wszelkiego ptactwa.

18Bo oni czyhają raczej na własną krew,

czatują na własne życie.

19Taki jest los wszystkich, którzy polują na niegodziwy zysk:

zgubi on tych, których pogoń za nim opanowała.

Zew mądrości

20 Przyp. 8,1 Mądrość woła głośno na ulicy,

na placach podnosi swój głos,

21Woła na rogu ulic pełnych wrzawy,

wygłasza swoje mowy w bramach miasta:

22Jak długo wy, prostaczkowie, kochać się będziecie w prostactwie,

a wy, szydercy, upodobanie mieć będziecie w szyderstwie,

a wy, głupcy, nienawidzić będziecie poznania?

23Zwróćcie uwagę na moje ostrzeżenie!

Oto chcę wam wyjawić moje myśli,

obwieścić wam moje słowa.

24 Izaj. 65,12 Ponieważ wołałam, a nie chcieliście słuchać,

wyciągałam ręce, a nikt nie zważał,

25Ponieważ nie poszliście za moją radą

i nie przyjęliście mojego ostrzeżenia,

26Dlatego i ja śmiać się będę z waszej niedoli,

szydzić będę z was, gdy was ogarnie strach,

27Gdy padnie na was strach jak burza,

a nieszczęście przyjdzie na was jak wicher,

gdy was ogarnie niedola i utrapienie.

28 Jer. 11,11; Mich. 3,4 Wtedy wzywać mnie będą, lecz ich nie wysłucham,

szukać mnie będą, lecz mnie nie znajdą,

29Bo nienawidzili poznania

i nie obrali bojaźni Pana,

30Nie chcieli mojej rady,

gardzili każdym moim ostrzeżeniem.

31 Przyp. 14,14; Job 4,8 Dlatego muszą spożywać owoc swojego postępowania

i sycić się swoimi radami,

32Gdyż odstępstwo prostaków zabija ich,

a niefrasobliwość głupców ich gubi.

33Lecz kto mnie słucha, bezpiecznie mieszkać będzie

i będzie wolny od strachu przed nieszczęściem.