Ewangelia według św. Mateusza 4 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Kuszenie Jezusa(Mar. 1,12—13; Łuk. 4,1—13)

1 Hebr. 4,15 Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł.

2 II Mojż. 34,28; I Król. 19,8 A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, wówczas łaknął.

3 I Mojż. 3,1—7 I przystąpił do niego kusiciel, i rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, powiedz, aby te kamienie stały się chlebem.

4 V Mojż. 8,3 A On odpowiadając, rzekł: Napisano: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

5 Mat. 27,53 Wtedy wziął go diabeł do miasta świętego i postawił go na szczycie świątyni.

6 Ps. 91,11.12 I rzekł mu: Jeżeli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisano bowiem: Aniołom swoim przykaże o tobie, abyś nie zranił o kamień nogi swojej.

7 V Mojż. 6,16 Jezus mu rzekł: Napisane jest również: Nie będziesz kusił Pana, Boga Swego.

8Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich.

9I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon.

10 V Mojż. 6,13 Wtedy rzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz.

11 Jan 1,51; Hebr. 1,6.14 Wtedy opuścił go diabeł, a aniołowie przystąpili i służyli mu.

Początek nauczania w Kafarnaum(Mar. 1,14—15; Łuk. 4,14—15)

12 Mat. 14,3 A gdy Jezus usłyszał, że Jana uwięziono, usunął się do Galilei.

13 Jan 2,12 I opuściwszy Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum, nad morzem, na pograniczu krain Zebulona i Naftalego,

14 Izaj. 8,23; 9,1 Aby się wypełniło, co było powiedziane przez proroka Izajasza, mówiącego:

15Ziemia Zebulona i ziemia Naftalego,

wzdłuż drogi morskiej, Zajordanie, Galilea pogan,

16Lud, pogrążony w mroku, ujrzał światłość wielką,

i tym, którzy siedzieli w krainie i cieniu śmierci, rozbłysła jasność.

17 Mat. 3,2 Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios.

Powołanie pierwszych uczniów(Mar. 1,16—20; Łuk. 5,1—11)

18 Jan 1,40 A idąc wzdłuż wybrzeża Morza Galilejskiego, ujrzał dwu braci: Szymona, zwanego Piotrem, i Andrzeja, brata jego, którzy zarzucali sieć w morze, byli bowiem rybakami.

19 Mat. 13,47; Ez. 47,10 I rzekł do nich: Pójdźcie za mną, a zrobię was rybakami ludzi!

20 Mat. 19,27 A oni natychmiast porzucili sieci i poszli za nim.

21I odszedłszy stamtąd dalej, ujrzał innych dwu braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata jego, którzy wraz z ojcem swoim, Zebedeuszem, naprawiali w łodzi swoje sieci, i powołał ich.

22A oni zaraz opuścili łódź oraz ojca swego i poszli za nim.

Uzdrawianie chorych w Galilei(Łuk. 6,17—19)

23 Mar. 1,39; Łuk. 4,15.44; Dz. 10,38 I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię o Królestwie i uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc wśród ludu.

24 Mar. 6,55 I rozeszła się wieść o nim po całej Syrii. I przynosili do niego wszystkich, którzy się źle mieli i byli nawiedzeni różnymi chorobami i cierpieniami, opętanych, epileptyków i sparaliżowanych, a On uzdrawiał ich.

25 Mar. 3,7.8; Łuk. 6,17—19 I szły za nim liczne rzesze z Galilei i z Dziesięciogrodu, i z Jerozolimy, i z Judei, i z Zajordania.