Drugi list św. Pawła do Koryntian 8 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Zbiórka na ubogich w Jerozolimie

1 Rzym. 15,26 A powiadamiamy was, bracia, o łasce Bożej, okazanej zborom macedońskim,

2Iż mimo licznych utrapień, które wystawiały ich na próbę, niezwykła radość i skrajne ubóstwo ich przerodziły się w nadzwyczajne bogactwo ich ofiarności;

3Gdyż w miarę możności — mogę to zaświadczyć — owszem, ponad możność, samorzutnie,

4 II Kor. 9,1; Dz. 11,29 Usilnym naleganiem dopraszając się od nas tej łaski, by mogli uczestniczyć w dziele miłosierdzia dla świętych,

5I ponad nasze oczekiwanie oddawali nawet samych siebie najpierw Panu, a potem i nam, za wolą Bożą,

6Tak iż uprosiliśmy Tytusa, aby, jak rozpoczął, tak też dokończył i u was tej dobroczynnej działalności.

7 I Kor. 1,5; 16,1.2 A jak we wszystkim się wyróżniacie, w wierze, w słowie i w poznaniu, i we wszelkiej gorliwości oraz w miłości, którą w was wzbudziliśmy, tak i w tej działalności dobroczynnej się wyróżniacie.

8Nie mówię tego, jakobym wydawał rozkaz, ale pragnę na tle gorliwości innych wypróbować też szczerość waszej miłości.

Przykład Jezusa

9 Mat. 8,20 Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym, stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem jego ubogaceni zostali.

10A w tej sprawie daję wam taką radę: Będzie to z korzyścią dla was, którzy nie tylko tę działalność rozpoczęliście, lecz i postanowienie to powzięliście jako pierwsi już ubiegłego roku,

11Jeśli teraz dokończycie także tej działalności, aby, jak ochotne było postanowienie, tak i wykonanie nastąpiło w miarę środków, jakie posiadacie.

12 Przyp. 3,27.28; Mar. 12,43 Jeśli bowiem jest ochotna wola, zasługuje ona na uznanie według tego, co ma, a nie według tego, czego nie ma.

13Nie chodzi bowiem o to, by inni mieli ulgę, a wy obciążenie, lecz chodzi o równość;

14 II Kor. 9,12 W obecnym czasie niech wasz nadmiar wyrówna ich niedostatek, by i ich nadmiar służył na pokrycie waszego niedostatku, ażeby była równość,

15 II Mojż. 16,18 Jak napisano: Kto wiele zebrał, nie miał za wiele, a kto mało, nie miał za mało.

Misja Tytusa i innych

16Lecz Bogu niech będą dzięki, który daje tę samą gorliwość o was do serca Tytusa;

17Bo nie tylko przyjął to wezwanie, ale w nadzwyczajnej swej gorliwości z własnej ochoty wybrał się do was.

18A razem z nim posłaliśmy brata, którego za zwiastowanie ewangelii chwalą wszystkie zbory;

19 Gal. 2,10 Lecz nie tylko to, bo został on wyznaczony przez zbory na uczestnika podróży naszej w tym dziele miłosierdzia, którym pragniemy służyć ku chwale samego Pana i ku okazaniu naszej gorliwości,

20Zapobiegając temu, aby nas ktoś nie obmawiał w związku z hojnym darem, którym pragniemy usłużyć;

21 Przyp. 3,4 Staramy się bowiem o to, co dobre, nie tylko przed Panem, ale i przed ludźmi.

22Posłaliśmy też z nimi brata naszego, którego gorliwość wypróbowaliśmy często w wielu sprawach a który teraz jest jeszcze gorliwszy, ponieważ ma wielkie zaufanie do was.

23 II Kor. 7,13; 12,18; Rzym. 16,7 Co do Tytusa, jest on moim towarzyszem i współpracownikiem wśród was; co zaś do naszych braci, są oni posłańcami zborów, chwałą Chrystusową.

24 II Kor. 7,14 Okażcie im przeto swoją miłość i potwierdźcie przed zborami, żeście chlubą naszą.