Przypowieści Salomona 16 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Jaki powinien być człowiek

1Rzeczą człowieka są rozważania serca,

lecz od Pana pochodzi odpowiedź języka.

2 Przyp. 21,2 Wszystkie drogi człowieka wydają mu się czyste,

lecz Pan bada duchy.

3 Ps. 37,5 Powierz Panu swoje sprawy,

a wtedy ziszczą się twoje zamysły.

4 Rzym. 9,22 Pan wszystko uczynił dla swoich celów,

nawet bezbożnego na dzień sądu.

5Każdy pyszałek jest ohydą dla Pana;

z pewnością nie ujdzie on pomsty.

6Miłość i wierność oczyszczają od winy,

a dzięki bojaźni Pana stronimy od złego.

7Gdy drogi człowieka podobają się Panu,

Wtedy godzi On z nim nawet jego nieprzyjaciół.

8 Przyp. 15,16; Ps. 37,16 Lepiej mieć mało, lecz nabyte sprawiedliwie,

niż obfitość nabytą niesprawiedliwie.

9 Przyp. 19,21 Serce człowieka obmyśla jego drogę,

lecz Pan kieruje jego krokami.

10Wyrok Boży jest na wargach króla;

gdy sprawuje sąd, jego usta się nie mylą.

11 Przyp. 11,1 Prawidłowa waga i szale wagi należą do Pana,

wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.

12 Przyp. 25,5 Zbrodnicze działanie jest ohydą dla królów,

gdyż na sprawiedliwości opiera się tron.

13Sprawiedliwe wargi podobają się królowi,

kocha on tego, kto mówi szczerze.

14 Przyp. 19,12; 20,2 Gniew króla to zwiastun śmierci,

lecz mądry mąż może go ubłagać.

15W jaśniejącej twarzy króla jest życie,

a jego łaska jest jak obłok z deszczem wiosennym.

16 Przyp. 3,14; 8,19 Więcej warte jest nabycie mądrości niż złota,

a cenniejsze jest nabycie rozumu niż srebra.

17Droga prawych to unikanie złego.

Kto pilnuje swojej drogi, zachowuje życie.

18 Przyp. 11,2; 17,19; 18,12; 29,23 Pycha chodzi przed upadkiem,

a wyniosłość ducha przed ruiną.

19Lepiej być pokornym z ubogimi,

niż dzielić łupy z pyszałkami.

20Kto zważa na Słowo, znajduje szczęście,

a kto ufa Panu, jest szczęśliwy.

21Kto ma mądre serce, ten zwie się rozumnym,

a słodycz mowy pomnaża zdolność przekonywania.

22 Przyp. 10,11; 13,14; 27 Kto ma rozum, ten ma źródło życia,

lecz głupota jest karą dla głupców.

23Serce mędrca udziela mądrości jego ustom

i pomnaża jego zdolność przekonywania.

24Miłe słowa są jak plaster miodu,

słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała.

25 Przyp. 14,12 Niejedna droga zda się człowiekowi prosta,

lecz w końcu prowadzi do śmierci.

26Głód robotnika pomaga mu przy pracy,

bo jego usta go pobudzają.

27Nicpoń kopie doły zguby,

a jego mowa jest jak ogień płonący.

28Człowiek przewrotny wywołuje zwadę,

a oszczerca skłóca ze sobą przyjaciół.

29Człowiek gwałtowny zwodzi swojego bliźniego

i wprowadza go na niedobrą drogę.

30Kto przymruża oczy, ma przewrotne myśli,

a kto zaciska wargi, ten już zło popełnił.

31 Przyp. 20,29 Wspaniałą koroną jest siwizna,

dochodzi się do niej na drodze sprawiedliwości.

32Więcej wart jest cierpliwy niż bohater,

a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta.

33Losem potrząsa się w zanadrzu,

lecz jego rozstrzygnięcie zależy od Pana.