Księga Ezechiela 17 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Przypowieść o orłach i winorośli

1I doszło mnie słowo Pana tej treści:

2Synu człowieczy! Ułóż zagadkę i opowiedz domowi izraelskiemu przypowieść

3 Jer. 22,6; 48,40; 49,22 I mów: Tak mówi Wszechmocny Pan:

Na Liban przyleciał duży orzeł

o dużych skrzydłach i długich piórach,

o bujnym, pstrym upierzeniu

i zerwał wierzchołek cedru,

4Ułamał szczytową jego gałąź

i zaniósł do ziemi kupców,

i zasadził w mieście handlarzy.

5Potem wziął z tej ziemi latorośl

i zasadził ją na urodzajnym polu,

umieścił ją w szuwarach nadbrzeżnych,

jako latorośl nad obfitymi wodami,

6 Ez. 19,10 Aby się rozwinęła w bujny krzew winny,

choć nisko wyrośnięty,

z gałązkami zwróconymi ku niemu,

z korzeniami tuż pod nim.

I tak stał się krzewem winnym,

rozgałęził się i wypuścił pędy.

7Lecz był inny duży orzeł

o dużych skrzydłach gęstym upierzeniu.

A oto ów krzew winny zwrócił swoje korzenie ku niemu

i do niego wyciągnął swoje gałązki,

aby mu dać więcej wody niż grządka,

na której był zasadzony.

8A był przecież zasadzony na dobrej ziemi, nad obfitymi wodami,

aby móc wypuścić gałązki i wydawać owoc,

i być szlachetnym krzewem winnym.

9Mów więc: Tak mówi Wszechmocny Pan: Czy mu się to uda?

Czy nie wyrwie on jego korzeni,

nie oberwie jego owoców,

tak że uschną wszystkie jego listki, które wypuści;

i nie będzie trzeba wielkiego ramienia ni licznego ludu, aby go wyrwać z korzeniami?

10Oto jest zasadzony — czy to się uda?

Czy nie uschnie całkiem, gdy go dotknie wiatr wschodni?

Uschnie na grządce, na której wyrósł.

11I doszło mnie słowo Pana tej treści:

12 II Król. 24,15—20 Mówże do domu przekory: Czy nie wiecie, co to znaczy? Mów: Oto król babiloński przybył do Jeruzalemu, zabrał jego króla i jego książąt i zaprowadził ich z sobą do Babilonu.

13Potem wziął jednego z rodziny królewskiej, zawarł z nim przymierze i zobowiązał przysięgą, lecz możnych kraju zabrał z sobą,

14Aby władza królewska była poniżona bez możności podźwignięcia się, a on dochował swojego przymierza i ostał się.

15 II Kron. 36,13 Lecz on zbuntował się przeciwko niemu, wysyłając swoich posłów do Egiptu, aby mu dano konie i liczne wojsko. Czy mu się to uda? Czy uratuje się ten, który tak czynił? Zerwał przymierze i miałby wyjść cało?

16Jakom żyw — mówi Wszechmocny Pan — w miejscu zamieszkania króla, który go uczynił królem, a któremu nie dochował przysięgi, z którym zerwał przymierze, że w Babilonie umrze.

17Nie pomoże mu faraon wielkim wojskiem i licznymi zastępami w wojnie, gdy sypie się wały i wznosi wieże oblężnicze, aby zniszczyć wiele istnień ludzkich.

18Zlekceważył przysięgę, zrywając przymierze; i mimo że dał na to swoją rękę, uczynił to wszystko, nie wyjdzie więc cało.

19Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan:

Jakom żyw, przysięgę wobec mnie złożoną, którą wzgardził,

i przymierze ze mną, które zerwał,

włożę na jego głowę.

20 Ez. 12,13 I rozciągnę na niego moją sieć,

i złapie się w moje sidła,

i zaprowadzę go do Babilonu,

i tam się z nim rozprawię z powodu jego wiarołomstwa,

którego się wobec mnie dopuścił.

21 Ez. 5,12 I wszyscy wybrani ze wszystkich jego hufców padną od miecza,

a pozostali będą rozproszeni na wszystkie wiatry —

i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem.

22 Izaj. 11,1; Jer. 23,5 Tak mówi Wszechmocny Pan:

To Ja wezmę z wierzchołka wysokiego cedru,

z najwyższych jego gałązek delikatną różdżkę

i zasadzę na wysokiej i wyniosłej górze.

23Na wysokiej górze izraelskiej ją zasadzę.

I wypuści pędy i wyda owoce,

i stanie się cedrem potężnym;

i będzie pod nim mieszkać wszelkie ptactwo

i w cieniu jego gałęzi zamieszka wszystko, co ma skrzydła.

24 Ez. 21,26; 22,14; 24,14; 36,36 I poznają wszystkie drzewa polne,

że Ja, Pan, poniżyłem drzewo wysokie,

a wywyższyłem drzewo niskie,

że ususzyłem drzewo świeże,

a sprawiłem, że zakwitło drzewo suche.

Ja, Pan, powiedziałem to i uczynię.