Księga Joba 27 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Job twierdzi: mam czyste sumienie

1Potem Job ciągnął dalej swoją rzecz, mówiąc:

2Jako żyje Bóg, który mnie pozbawił prawa,

i Wszechmocny, który moją duszę napoił goryczą,

3Zaiste, póki staje tchu we mnie

i tchnienia Bożego w moich nozdrzach,

4Moje wargi nie będą mówiły niegodziwości

i mój język nie będzie wypowiadał fałszu.

5Nie daj, Boże, bym wam przyznał słuszność!

Mojej niewinności będę bronił aż do śmierci.

6Podtrzymuję moją sprawiedliwość i nie puszczę jej;

moje sumienie nie potępia żadnego mojego dnia.

7Niech tak się wiedzie mojemu wrogowi jak bezbożnikowi,

a mojemu przeciwnikowi jak złoczyńcy!

8Bo jakąż nadzieję ma niegodziwiec, gdy skończy,

gdy Bóg zażąda jego duszy?

9 Job 35,12; Przyp. 28,9; Izaj. 1,15; Jer. 14,12; Ez. 8,18; Mich. 3,4; Jan 9,31 Czy usłyszy Bóg jego wołanie,

gdy go nawiedzi niedola?

10Czy może spokojnie polegać na Wszechmocnym,

wzywać Boga w każdym czasie?

Kresem grzesznika jest całkowita zagłada

11Pouczę was o działaniu Boga,

nie zataję tego, co zamyśla Wszechmocny.

12Wszak wy wszyscy widzieliście to,

dlaczego więc pleciecie takie niedorzeczności?

13 Job 20,29 Taki los przeznacza Bóg człowiekowi bezbożnemu,

takie jest dziedzictwo niegodziwców, które odbierają od Wszechmocnego!

14Gdy jego dzieci podrosną, pójdą pod miecz;

a jego latorośle nie nasycą się chlebem.

15Ci, co pozostaną po nim, będą pochowani w czasie zarazy,

a wdowy po nich nie będą ich opłakiwały.

16Choćby nagromadził srebra jak prochu,

a przygotował kupę szat jak gliny,

17 Przyp. 28,8 On je przygotuje, lecz przyodzieje je sprawiedliwy,

a srebro posiądzie nabożny.

18Wybudował swój dom jak pająk

niby chatkę, jaką postawił sobie stróż.

19 Ps. 49,18 Kładzie się na spoczynek jako bogaty, lecz tego już nie powtórzy;

gdy otworzy oczy, nic już nie ma.

20Strachy dosięgną go w dzień biały,

a w nocy porwie go burza.

21Wiatr wschodni uniesie go i musi iść;

porwie go z jego miejsca zamieszkania.

22Rzuca tym w niego bez litości

i on musi szybko uciekać przed jego mocą.

23Oklaskuje się jego upadek

i wygwizduje się go z jego miejsca.