Księga Izajasza 48 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Zapowiedź nowych spraw

1Słuchajcie tego, domu Jakuba,

którzy nazywacie się imieniem Izraela

i z nasienia Judy pochodzicie,

przysięgacie na imię Pana

i wyznajecie Boga Izraela,

lecz nieprawdziwie i nieszczerze.

2Bo nazywacie się według świętego miasta

i opieracie się na Bogu Izraela —

— jego imię Pan Zastępów —

3Rzeczy przeszłe od dawna zwiastowałem,

z moich ust one wyszły i zapowiadałem je,

naglę wykonałem to i spełniło się.

4Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty

i że twój kark jest ścięgnem z żelaza,

a twoje czoło ze spiżu,

5Dlatego dawno ci zwiastowałem i ogłaszałem, zanim się spełniło,

abyś nie powiedział: Mój bożek to uczynił,

a mój posąg ryty i mój posąg lany to nakazał.

6Słyszałeś o tym, zobacz to wszystko!

A wy — czy nie będziecie o tym świadczyli?

Od teraz będę ci ogłaszał rzeczy nowe

i rzeczy zakryte, o których nie wiedziałeś.

7Teraz stały się one, a nie dawno,

i przed dniem dzisiejszym o nich nie słyszałeś,

abyś nie powiedział: Ja o nich wiedziałem.

8Ty o tym ani nie słyszałeś, ani nie wiedziałeś,

ani też twoje ucho nie było dawniej otwarte,

wiedziałem bowiem, że jesteś zupełnie niewierny

i że zwano cię odstępcą od urodzenia.

9Przez wzgląd na moje imię powstrzymywałem swój gniew

i przez wzgląd na moją cześć oszczędzałem cię,

aby cię nie zniszczyć.

10Oto wytapiałem cię sobie jak srebro,

próbowałem cię w piecu cierpienia.

11Przez wzgląd na siebie, przez wzgląd na siebie czynię to,

bo jakże zbezczeszczone było moje imię;

a przecież mojej chwały nie oddam innemu.

Pan Wybawicielem Izraela

12 Izaj. 44,6; Obj. 1,17; 22,13 Słuchaj mnie, Jakubie, i ty, Izraelu, którego powołałem!

Ja to jestem, Ja pierwszy i Ja ostatni.

13Przecież to moja ręka założyła ziemię

i moja prawica rozpostarła niebiosa;

gdy Ja na nie wołam, wszystkie razem stają.

14Zbierzcie się wszyscy i słuchajcie!

Kto z nich to przepowiedział?

Ten, którego Pan miłuje, wykona jego wolę na Babilonie,

a jego ramię na Chaldejczykach.

15Ja, Ja to przepowiedziałem i Ja go powołałem,

sprowadziłem go i on szczęśliwie dokona swojego dzieła.

16Zbliżcie się do mnie i słuchajcie tego!

Od samego początku nie mówiłem w skrytości,

odkąd się to dzieje, Ja tam jestem!

A teraz Wszechmogący, mój Pan, posłał mnie i jego Duch.

17Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Święty Izraelski:

Ja, Pan, twój Bóg, uczę cię tego, co ci wyjdzie na dobre,

prowadzę cię drogą, którą masz iść.

18O, gdybyś był zważał na moje przykazania,

twój pokój byłby jak strumień,

a twoja sprawiedliwość jak fale morskie!

19Twój ród byłby liczny jak piasek,

a twojego potomstwa tyle, co ziarnek piasku,

jego imię nie byłoby wytępione ani zniszczone przed moim obliczem.

Wezwanie do wyjścia z Babilonu

20 Obj. 18,4 Wychodźcie z Babilonu, uciekajcie od Chaldejczyków!

Głośno i radośnie to zwiastujcie, rozgłaszajcie to.

Roznoście tę wieść do krańców ziemi!

Mówcie: Pan wykupił swojego sługę Jakuba.

21Nie mieli pragnienia, gdy ich wiódł przez pustynię,

sprawił, że woda wytrysnęła dla nich ze skały

i rozłupał skałę tak, że wypłynęła woda.

22Nie mają pokoju bezbożni — mówi Pan.