Ewangelia według św. Marka 7 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Jezus odpowiada na zarzut nieprzestrzegania obrzędów

1I zgromadzili się wokół niego faryzeusze i niektórzy z uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy.

2 Łuk. 11,38 A gdy ujrzeli, że niektórzy z uczniów jego jedli chleb nieczystymi rękami, to znaczy nie umytymi —

3Albowiem faryzeusze i wszyscy Żydzi zachowują naukę starszych i nie jedzą, jeśli przedtem nie umyją starannie rąk,

4I po powrocie z rynku, jeśli się nie umyją, nie jedzą; ponadto wiele innych zwyczajów przejęli i zachowują je, jak to: obmywanie kielichów i dzbanów, i miednic —

5Zapytywali go tedy faryzeusze i uczeni w Piśmie: Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według nauki starszych, ale jedzą chleb nie umytymi rękami?

6 Izaj. 29,13 On zaś rzekł im: Dobrze Izajasz prorokował o was, obłudnikach, jak napisano:

Lud ten czci mnie wargami,

ale serce ich daleko jest ode mnie.

7Daremnie mi jednak cześć oddają,

głosząc nauki,

które są nakazami ludzkimi.

8Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie.

9I mówił im: Chytrze uchylacie przykazanie Boże, aby naukę swoją zachować.

10 II Mojż. 20,12; 21,17; V Mojż. 5,16 Albowiem Mojżesz rzekł: Czcij ojca swego i matkę swoją; oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie.

11Wy zaś mówicie: Jeśliby człowiek rzekł ojcu albo matce: Korban, to znaczy: To, co się tobie ode mnie jako pomoc należy, jest darem na ofiarę,

12Już nie pozwalacie mu nic więcej uczynić dla ojca czy matki;

13Tak unieważniacie słowo Boże przez swoją naukę, którą przekazujecie dalej; i wiele tym podobnych rzeczy czynicie.

14I znowu przywołał lud, i rzekł do nich: Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie!

15 Dz. 10,14—15 Nie masz nic na zewnątrz poza człowiekiem, co by wchodząc w niego, mogło go skalać, lecz to, co wychodzi z człowieka, to kala człowieka.

16Jeśli kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.

17A gdy opuścił lud i wszedł do domu, pytali go uczniowie jego o tę przypowieść.

18I rzekł im: Tak więc i wy jesteście niepojętni? Nie rozumiecie, że wszystko, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może go kalać,

19Bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka, i wychodzi na zewnątrz, oczyszczając wszystkie pokarmy.

20Mówił bowiem: To, co wychodzi z człowieka, to kala człowieka.

21Albowiem z wnętrza, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, wszeteczeństwa, kradzieże, morderstwa,

22Cudzołóstwo, chciwość, złość, podstęp, lubieżność, zawiść, bluźnierstwo, pycha, głupota;

23Wszystko to złe pochodzi z wewnątrz i kala człowieka.

Uzdrowienie córki niewiasty greckiej(Mat. 15,21—28)

24I wyruszył stamtąd, i udał się w okolice Tyru. I wstąpił do domu, ale nie chciał, aby się ktoś o tym dowiedział; nie mógł się jednak ukryć.

25Lecz niewiasta, której córka miała ducha nieczystego, skóro usłyszała o nim, przybiegła i padła mu do nóg.

26A niewiasta ta była Greczynką, rodem z Syrofenicji, i prosiła go, aby wypędził demona z córki jej.

27Ale On rzekł do niej: Pozwól, aby wpierw nasyciły się dzieci, bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom i rzucać szczeniętom.

28A ona, odpowiadając, rzekła do niego: Tak jest, Panie, wszakże i szczenięta jadają pod stołem z okruszyn dzieci.

29I rzekł do niej: Dlatego słowa idź, demon wyszedł z córki twojej.

30A gdy wróciła do domu swego, znalazła dziecko leżące na łożu, a demona nie było.

Uzdrowienie głuchoniemego(Mat. 15,29—31)

31 Mat. 15,29—31 A gdy znowu wyszedł z okolic Tyru, przyszedł przez Sydon nad Morze Galilejskie środkiem ziemi Dziesięciogrodzia.

32 Mar. 5,23 I przywiedli do niego głuchoniemego, i prosili go, aby położył nań rękę.

33 Mar. 8,23 A wziąwszy go na bok od ludu, osobno, włożył palce swoje w uszy jego, splunął i dotknął się jego języka,

34 Mar. 6,41; Jan 11,41 I spojrzał w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effata, to znaczy: Otwórz się!

35I otworzyły się uszy jego, i zaraz rozwiązały się więzy języka jego, i mówił poprawnie.

36 Mar. 1,43—45 I przykazał im, aby nikomu o tym nie mówili, ale im więcej im przykazywał, tym więcej oni to rozgłaszali.

37 Izaj. 35,5 I niezmiernie się zdumiewali, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił, bo sprawia, że głusi słyszą i niemi mówią.