Księga Ozeasza 4 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Skarga Boga na powszechne zepsucie

1Słuchajcie słowa Pana, synowie Izraela,

bo Pan ma powód do skargi na mieszkańców kraju:

Nie ma w kraju ani wierności, ani miłości,

ani poznania Boga.

2Jest natomiast krzywoprzysięstwo, kłamstwo,

zabójstwo, kradzież,

cudzołóstwo, rabunek,

morderstwa idą za morderstwami.

3Dlatego kraj okrywa się żałobą

i mdleją wszyscy jego mieszkańcy

wraz ze zwierzętami polnymi

i ptactwem niebieskim,

nawet i ryby morskie giną.

4Lecz niech nikt nie oskarża

i niech nikt nie robi zarzutów,

gdyż z tobą wiodę spór, kapłanie!

5Dlatego potkniesz się za dnia,

a wraz z tobą potknie się i prorok w nocy;

prowadzisz swój lud do zguby.

6Lud mój ginie, gdyż brak mu poznania;

ponieważ ty odrzuciłeś poznanie,

i Ja ciebie odrzucę, abyś mi nie był kapłanem,

a pionieważ zapomniałeś o zakonie swojego Boga,

Ja też zapomnę o twoich dzieciach.

7Im więcej ich jest, tym więcej grzeszą przeciwko mnie,

swoją chwałę zamienili w hańbę.

8Żyją z ofiar za grzech mojego ludu

i pożądają ich winy.

9 Izaj. 24,2 Dlatego stanie się z ludem to, co z kapłanem;

ukarzę ich za ich postępowanie

i odpłacę im za ich uczynki.

10 III Mojż. 26,26; Ag. 1,6 Gdy będą jedli, nie nasycą się;

będą uprawiali nierząd, lecz się nie rozmnożą,

gdyż opuścili Pana, oddając się wszeteczeństwu.

11Wino i moszcz odbiera rozum.

12 Oz. 5,4 Mój lud radzi się swojego drewna,

a jego kij daje mu wyrocznię,

gdyż duch wszeteczeństwa ich omamił,

a cudzołożąc odstąpili od swojego Boga.

13 Izaj. 57,7; Ez. 6,13; 20,28 Na szczytach gór składają ofiary,

a na pagórkach spalają kadzidła,

pod dębem, pod białą topolą

i pod terebintem, bo ich cień jest przyjemny.

Dlatego wasze córki oddają się nierządowi,

a wasze młode kobiety cudzołożą.

14 V Mojż. 23,17 Nie będę karał waszych córek za ich nierząd

ani waszych młodych kobiet za ich cudzołóstwo;

gdyż oni sami odchodzą na bok z nierządnicami

i razem z wszetecznicami składają ofiary,

a lud nierozumny ginie.

15 Oz. 9,15; 12,12; Am. 4,4; 5,5 Jeżeli ty, Izraelu, hołdujesz nierządowi,

niech Juda nie ściąga na siebie winy!

Nie chodźcie więc do Gilgal

i nie pielgrzymujcie do Bet-Awen,

i nie przysięgajcie mówiąc: Jak żyje Pan!

16Jeżeli Izrael znarowił się jak krowa narowista,

to czy Pan ma ich paść jak jagnię na rozległej łące?

17Efraim zaprzyjaźniony jest z bałwanami,

związał się z gronem pijaków!

18Ustawicznie uprawiają nierząd,

bardziej kochają hańbę niż swoją chwałę.

19Wicher rozniesie ich na swoich skrzydłach,

a wtedy doznają hańby z powodu swoich ołtarzy.