Księga Psalmów 107 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Pan wybawcą z wszelkiej niedoli

1 Ps. 100,5 Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry,

Albowiem łaska jego trwa na wieki!

2Niech mówią odkupieni przez Pana.

Ci, których wyzwolił z ręki nieprzyjaciela,

3Których zebrał z ziem, ze wschodu i zachodu

Z północy i południa!

4Błądzili po pustyni, po pustkowiu,

Nie znajdując drogi do miasta zamieszkałego.

5Byli głodni i spragnieni,

Dusza w nich omdlewała.

6 Ps. 50,15 Wołali do Pana w niedoli swej,

A On wybawił ich z utrapienia.

7Poprowadził ich drogą prostą,

Aby mogli dojść do miasta zamieszkałego.

8Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego

I za jego cuda dla synów ludzkich,

9Napoił bowiem duszę pragnącego,

A duszę głodnego napełnił dobrem!

10Siedzieli w ciemności i mroku,

Związani nędzą i żelazem,

11Ponieważ sprzeciwili się słowom Bożym

I pogardzili radą Najwyższego.

12Serce ich upokorzył trudem;

Słaniali się, a nikt nie pomógł.

13I wołali do Pana w swej niedoli,

A On wybawił ich z utrapienia.

14Wyprowadził ich z ciemności i z mroku,

A więzy ich rozerwał.

15Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego

I za cuda jego dla synów ludzkich!

16 Izaj. 45,2 Ponieważ skruszył bramy spiżowe

I połamał zasuwy żelazne.

17Chorowali z powodu swego występnego życia

I cierpieli z powodu swych win.

18Wszelki pokarm obrzydł im

I bliscy już byli bram śmierci.

19Wtedy wołali do Pana w swej niedoli,

A On wybawił ich z utrapienia.

20Posłał słowo swoje, aby ich uleczyć

I wyratować ich od zagłady.

21Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego

I za cuda jego dla synów ludzkich!

22Niechaj składają ofiary dziękczynne,

Niech z radością opowiadają o czynach jego!

23Ci, którzy na statkach płynęli po morzu,

Uprawiając handel na wielkich wodach,

24Widzieli dzieła Pana

I cuda jego na głębinach.

25Rzekł, i zerwała się burza,

Która spiętrzyła fale,

26Wznosili się aż do nieba,

Zapadali się w głębiny;

Dusza ich truchlała w niebezpieczeństwie.

27Zataczali się i chwiali jak pijani,

A cała ich mądrość obróciła się wniwecz.

28Wołali do Pana w swej niedoli,

A On wybawił ich z utrapienia.

29Uciszył burzę,

I uspokoiły się fale morskie.

30Wtedy radowali się, że się uspokoiły,

I zawiódł ich do upragnionej przystani.

31Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego

I za cuda jego dla synów ludzkich!

32Niechaj go wysławiają w zgromadzeniu ludu

I niechaj go chwalą w radzie starszych!

33Zamienił rzeki w pustynię,

A źródła wód w ziemię suchą.

34Ziemię urodzajną w słoną i jałową

Z powodu złości jej mieszkańców.

35 Izaj. 41,18 Pustynię zamienił w zbiorniki wód,

A ziemię suchą w źródła wód.

36Osadził tam głodnych

I założyli miasto do zamieszkania.

37Obsiali pola i zasadzili winnice,

I zebrali obfity plon.

38Błogosławił im i rozmnażali się bardzo,

A bydła ich nie umniejszył.

39Lecz zmaleli i zgnębieni byli

Przez ucisk, nieszczęście i strapienie.

40Wylał wzgardę na dostojników

I sprawił, że błądzili po bezdrożnym pustkowiu,

41Ale ubogiego podniósł z nędzy

I rozmnożył rodzinę jego jak trzodę.

42Widzą to prawi i cieszą się,

A wszelkie bezprawie zamyka swe usta.

43Kto jest mądry, niechaj się tego trzyma

I rozważa łaskawość Pana!