Księga Joba 32 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Wystąpienie Elihu

1A owi trzej mężowie przestali odpowiadać Jobowi, ponieważ on sam uważał się za sprawiedliwego.

2Wtedy Elihu, syn Berachela Buzytczyka, z rodu Rama, uniósł się gniewem. Zapłonął gniewem na Joba, że uważał się za sprawiedliwszego od Boga,

3Zapłonął także gniewem na trzech jego przyjaciół, że nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępili Joba.

4Elihu więc czekał, gdy oni z Jobem rozmawiali, ponieważ byli starsi od niego.

5Lecz widząc, że ustom tych trzech mężów brakło odpowiedzi, Elihu zapłonął gniewem.

6 III Mojż. 19,32 Potem odezwał się Elihu, syn Berachela Buzytczyka, i rzekł:

Jestem młody latami, a wy starzy,

dlatego wahałem się i bałem się wyjawić wam swoje zdanie.

7 Job 15,10 Myślałem: Niech dni przemówią,

a mnogość lat niech uczy mądrości!

8 Przyp. 2,6 Lecz duch, który jest w człowieku,

i tchnienie Wszechmocnego czynią ich rozumnymi.

9 Job 12,20 Nie zawsze sędziwi są mądrzy,

a starcy rozumieją to, co prawe.

10Dlatego mówię: Słuchajcie mnie!

Ja także wypowiem swoje zdanie.

11Oto czekałem na wasze mowy,

przysłuchiwałem się waszym rozumnym wypowiedziom,

aż wy zgłębicie słowa.

12Na was zważałem, a oto nie było nikogo, kto by przekonał Joba,

kto z was by odpowiedział na jego słowa.

13Nie mówcie: Znaleźliśmy mądrość. Bóg, a nie człowiek, może go pokonać.

14Nie do mnie zwrócił się ze swą mową,

więc nie będę mu odpowiadał waszymi słowami.

15Zmieszani są, nie odpowiadają już;

słów im brak.

16I czy mam czekać, ponieważ oni nie mówią,

ponieważ zamikli i już nie odpowiadają?

17Ja także chcę ze swej strony odpowiedzieć

i ja chcę wypowiedzieć swoje zdanie.

18Bo jestem pełen słów,

duch rozsadza mnie w moim wnętrzu.

19Oto moje wnętrze jest jak moszcz, który nie ma ujścia,

grozi pęknięciem jak nowe bukłaki.

20Dlatego muszę mówić, aby sobie ulżyć,

otworzę swoje wargi i odezwę się.

21Nie będę brał niczyjej strony

i nikomu nie będę schlebiał.

22Nie umiem schlebiać,

gdyż mój Stwórca wnet by mnie utrącił.