Księga Izajasza 6 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Powołanie Izajasza na proroka

1 II Król. 15,7; II Kron. 26,23 W roku śmierci króla Uzjasza widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię.

2Jego orszak stanowiły serafy, z których każdy miał po sześć skrzydeł, dwoma zakrywał swoją twarz, dwoma zakrywał swoje nogi i na dwóch latał.

3 Obj. 4,8 I wołał jeden do drugiego:

Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów!

Pełna jest wszystka ziemia chwały jego.

4 Obj. 15,8 I zatrzęsły się progi w posadach od tego potężnego głosu, a przybytek na pełnił się dymem.

5I rzekłem:

Biada mi! Zginąłem, bo jestem człowiekiem nieczystych warg

i mieszkam pośród ludu nieczystych warg,

gdyż moje oczy widziały Króla, Pana Zastępów.

6Wtedy przyleciał do mnie jeden z serafów, mając w ręku rozżarzony węgielek, który szczypcami wziął z ołtarza,

7I dotknął moich ust, i rzekł:

Oto dotknęło to twoich warg

i usunięta jest twoja wina,

a twój grzech odpuszczony.

8Potem usłyszałem głos Pana, który rzekł:

Kogo poślę? I kto tam pójdzie?

Tedy odpowiedziałem:

Oto jestem, poślij mnie!

9A On rzekł:

Idź i mów do tego ludu:

Słuchajcie bacznie, lecz nie rozumiejcie,

i patrzcie uważnie, lecz nie poznawajcie!

10 Mat. 13,14—15; Mar. 4,12; Łuk. 8,10; Jan 12,40; Dz. 28,26—27 Znieczul serce tego ludu

i dotknij jego uszy głuchotą, a jego oczy ślepotą,

aby nie widział swoimi oczyma i nie słyszał swoimi uszyma,

i nie rozumiał swoim sercem, żeby się nie nawrócił i nie ozdrowiał!

11I rzekłem: Dopókiż, Panie? A On odpowiedział:

Dopóki nie opustoszeją miasta i nie będą bez mieszkańców,

domy bez ludzi, a kraj nie stanie się pustynią.

12Pan uprowadzi ludzi daleko,

i w kraju będzie wielkie spustoszenie.

13A choćby została w nim jeszcze dziesiąta część,

ta ponownie będzie zniszczona jak dąb lub jak terebint,

z którego przy ścięciu został tylko pień.

Pędem świętym jest jego pień.