Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 13 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

1Choćbym mówił językami ludzkimi i anielskimi, a miłości bym nie miał, byłbym miedzią dźwięczącą lub cymbałem brzmiącym.

2 Mat. 7,22; 17,20 I choćbym miał dar prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i posiadał całą wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.

3 Mat. 6,2 I choćbym rozdał całe mienie swoje, i choćbym ciało swoje wydał na spalenie, a miłości bym nie miał, nic mi to nie pomoże.

4Miłość jest cierpliwa, miłość jest dobrotliwa, nie zazdrości, miłość nie jest chełpliwa, nie nadyma się,

5 Zach. 8,17; Fil. 2,4 Nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się, nie myśli nic złego,

6 Rzym. 12,9 Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy;

7 Przyp. 12,9; I Kor. 9,12; Rzym. 15,1 Wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi.

8 I Piotra 4,8 Miłość nigdy nie ustaje; bo jeśli są proroctwa, przeminą; jeśli języki, ustaną, jeśli wiedza, wniwecz się obróci.

9Bo cząstkowa jest nasza wiedza i cząstkowe nasze prorokowanie;

10Lecz gdy nastanie doskonałość, to, co cząstkowe, przeminie.

11Gdy byłem dziecięciem, mówiłem jak dziecię, myślałem jak dziecię, rozumowałem jak dziecię; lecz gdy na męża wyrosłem, zaniechałem tego, co dziecięce.

12 II Kor. 5,7; Jak. 1,23 Teraz bowiem widzimy jakby przez zwierciadło i niby w zagadce, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznanie moje jest cząstkowe, ale wówczas poznam tak, jak jestem poznany.

13 I Tes. 1,3; I Jana 4,16 Teraz więc pozostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy; lecz z nich największa jest miłość.