Księga Malachiasza 1 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Miłość Boga do potomków Jakuba

1Wyrocznią. Słowo Pana do Izraela przez Malachiasza.

2Umiłowałem was — mówi Pan —

a wy mówicie: W czym okazałeś nam miłość?

Czy Ezaw nie był bratem Jakuba? — mówi Pan —

a Ja jednak umiłowałem Jakuba,

3 Rzym. 9,2—3 Ezawa zaś znienawidziłem

i spustoszyłem jego góry,

i jego dziedzictwo wydałem na łup szakalom pustyni.

4Choćby Edom mówił: Jesteśmy wprawdzie rozbici,

lecz znowu odbudujemy ruiny,

to Pan Zastępów mówi:

Oni odbudują, lecz Ja zburzę;

i nazwą ich krajem bezeceństwa

i ludem, na który Pan zawsze się gniewa.

5Wasze oczy będą to oglądać i sami wyznacie:

Wielki jest Pan poza granicami Izraela.

Napomnienie niegodnych kapłanów

6Syn czci ojca, a sługa swojego pana.

Jeżeli jestem ojcem, to gdzież jest moja cześć?

A jeżeli jestem panem, to gdzież jest bojaźń przede mną? —

— mówi Pan Zastępów do was, kapłani,

którzy gardzicie moim imieniem.

Wy jednak mówicie: W czym wzgardziliśmy twoim imieniem?

7Oto w tym, że ofiarujecie na moim ołtarzu pokarm nieczysty.

I jeszcze się pytacie: Czym go zanieczyściliśmy?

Oto tym, że mówicie: Stołem Pana można wzgardzić.

8 III Mojż. 22,18—24; V Mojż. 15,21 Gdy przynosicie na ofiarę to, co ślepe,

czy nie ma w tym nic złego?

Gdy ofiarujecie to, co kulawe i chore,

czy nie ma w tym nic złego?

Spróbuj złożyć to swojemu namiestnikowi,

a zobaczysz, czy przyjmie to łaskawie

albo czy okaże ci przychylność? — mówi Pan Zastępów.

9Otóż teraz, starajcie się przebłagać Boga,

aby się nad nami zmiłował!

Od was to zależy, czy może On okazać wam przychylność — mówi Pan Zastępów.

10 Am. 5,22; Izaj. 1,11 Niechby znalazł się między wami ktoś,

kto zamknąłby bramy świątyni,

abyście nie zapalali ognia na moim ołtarzu daremnie!

Nie mam w was upodobania — mówi Pan Zastępów —

i nie jest mi miła ofiara z waszej ręki.

11 Ps. 113,3 Gdyż od wschodu słońca aż do jego zachodu

wielkie jest moje imię wśród narodów

i na wszystkich miejscach spala się kadzidła

i składa się czyste ofiary

na cześć mojego imienia,

bo moje imię jest wielkie wśród narodów

— mówi Pan Zastępów.

12Lecz wy bezcześcicie je, mówiąc:

Stół Pana może być nieczysty

i można ofiarować na nim pokarm, którym sami gardzicie.

13Mówicie też: Ach! Jakiż to mozół!

i złościcie mnie — mówi Pan Zastępów —

i przynosicie to, co zrabowane, kulawe, chore

i ofiarujecie.

Czy mam łaskawie przyjąć to z waszej ręki? — mówi Pan.

14Przeklęty jest oszust,

który ma w swojej trzodzie samca i ślubuje go dać,

a ofiaruje Panu zwierzę ułomne!

Gdyż Ja jestem wielkim Królem — mówi Pan Zastępów —

a moje imię wywołuje zbożny lęk między narodami.