Księga Izajasza 58 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Fałszywy i prawdziwy post

1Wołaj na całe gardło, nie powściągaj się,

podnieś jak trąba swój głos

i wspominaj mojemu ludowi jego występki,

a domowi Jakuba jego grzechy!

2Wprawdzie szukają mnie dzień w dzień i pragną poznać moje drogi,

jakby byli narodem, który pełnił sprawiedliwość i nie zaniedbał prawa swojego Boga,

domagają się ode mnie sprawiedliwych praw,

pragną zbliżenia się do Boga, powiadając:

3Dlaczego pościmy, a Ty tego nie widzisz?

Dlaczego umartwiamy nasze dusze, a Ty tego nie zauważasz?

Oto w dniu waszego postu załatwiacie swoje sprawy i uciskacie wszystkich swoich robotników.

4Oto gdy pościcie, kłócicie się i spieracie, i bezlitośnie uderzacie pięścią.

Nie pościcie tak, jak się pości, aby został wysłuchany wasz głos w wysokości.

5Czy to jest post, w którym mam upodobanie,

dzień, w którym człowiek umartwia swoją duszę,

że się zwiesza swoją głowę jak sitowie,

wkłada wór i kładzie się w popiele?

Czy coś takiego nazwiesz postem i dniem miłym Panu?

6Lecz to jest post, w którym mam upodobanie:

że się rozwiązuje bezprawne więzy,

że się zrywa powrozy jarzma,

wypuszcza na wolność uciśnionych

i łamie wszelkie jarzmo,

7Że podzielisz twój chleb z głodnym

i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu,

gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz.

8Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna

i twoje uzdrowienie rychło nastąpi;

twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą,

a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą.

9Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha,

a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem!

Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo,

szydercze pokazywanie palcem i bezecne mówienie,

10Gdy głodnemu podasz swój chleb

i zaspokoisz pragnienie strapionego,

wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności,

a twój zmierzch będzie jak południe,

11I Pan będzie ciebie stale prowadził

i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach,

i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę,

i będziesz jak ogród nawodniony

i jak źródło, którego wody nie wysychają.

12Twoi ludzie odbudują prastare gruzy,

podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń

i nazwą cię naprawiaczem wyłomów,

odnowicielem, aby w nich można było mieszkać.

Błogosławieństwo przestrzegania sabatu

13Jeżeli powstrzymasz swoją nogę od bezczeszczenia sabatu,

aby załatwić swoje sprawy w moim świętym dniu,

i będziesz nazywał sabat rozkoszą,

a dzień poświęcony Panu godnym czci,

i uczcisz go nie odbywając w nim podróży,

nie załatwiając swoich spraw i nie i prowadząc pustej rozmowy,

14Wtedy będziesz się rozkoszował Panem,

a Ja sprawię, że wzniesiesz się ponad wyżyny ziemi,

i nakarmię cię dziedzictwem twojego ojca, Jakuba,

bo usta Pana to przyrzekły.