Księga Psalmów 137 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Nad rzekami Babilonu — pieśń wygnańców

1 Ez. 1,1; 3,15 Nad rzekami Babilonu — tam siedzieliśmy

I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.

2Na wierzbach w tamtej krainie

Zawiesiliśmy lutnie nasze,

3Bo tam żądali od nas słów pieśni

Ci, którzy nas wzięli w niewolę,

A ciemięzcy nasi — radości:

Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!

4Jakże mamy śpiewać pieśń Pana

Na obcej ziemi?

5Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem,

Niech uschnie prawica moja!

6Niech przylgnie język mój do podniebienia,

Jeślibym nie pamiętał o tobie,

Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu

Nad największą radość moją!

7 Ez. 25,12—13; Abd. 8—15 Pamiętaj, Panie, synom Edomu dzień Jeruzalemu,

Gdy wołali: Zburzcie, zburzcie je aż do samych posad!

8 Izaj. 13,16—22; Jer. 50,29; Obj. 18,6 Córko babilońska, pustoszycielko!

Błogosławiony, kto ci odpłaci to, coś nam wyrządziła!

9Błogosławiony, kto pochwyci

I roztrzaska niemowlęta twoje o skałę.