Księga Psalmów 55 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Skarga na wrogów i na nieszczerego przyjaciela

1Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Pieśń pouczająca Dawida.

2Boże, nakłoń ucha ku modlitwie mojej,

A nie ukrywaj się przed błaganiem moim!

3Słuchaj mnie uważnie i odpowiedz mi.

Miotam się w żalu moim i jęczę

4Z powodu głosu nieprzyjaciela,

Z powodu ucisku bezbożnika, bo na mnie zwalają zło,

A w gniewie na mnie nastają.

5Serce drży we mnie,

Opadł mnie lęk przed śmiercią,

6Bojaźń i drżenie nachodzi mnie

I groza mnie ogarnia.

7Rzekłem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica,

Chętnie uleciałbym i odpoczął.

8Oto uleciałbym daleko,

Zamieszkałbym na pustyni. Sela.

9Szybko poszukałbym sobie schronienia

Przed wichrem gwałtownym i przed burzą.

10Zniszcz, Panie, pomieszaj ich języki,

Gdyż widzę gwałty i waśnie w mieście!

11Dniem i nocą obchodzą je po jego murach,

A jest w nim niegodziwość i ucisk.

12Jest w nim zguba,

A z placów jego nie ustępuje ucisk i oszustwo.

13Bo to nie wróg mnie lży

— Co mógłbym znieść —

Nie przeciwnik mój wynosi się nade mnie

— Mógłbym się przed nim ukryć —

14Ale ty, człowiek równy mnie,

Powiernik mój i przyjaciel,

15Z którym mieliśmy wspólne słodkie tajemnice,

Do domu Bożego chodziliśmy w tłumie.

16Niech ich śmierć zaskoczy,

Niech żywcem zstąpią do krainy umarłych,

Bo złość jest w ich siedzibie i pomiędzy nimi.

17Ja do Boga wołam,

A Pan mnie wybawi.

18Wieczorem, rano i w południe narzekać będę i jęczeć,

I wysłucha głosu mojego.

19Wybawi duszę moją,

Obdarzy pokojem od napastników,

Choć wielu ich jest przeciwko mnie.

20Bóg usłyszy i upokorzy ich,

On, który panuje od wieczności. Sela.

Nie ma bowiem u nich poprawy

I nie boją się Boga.

21Podniósł rękę na przyjaciół swoich,

Pohańbił przymierze swoje.

22Gładsze niż masło są usta jego,

Ale wrogość jest w sercu jego;

Miększe niż oliwa są słowa jego.

Ale to miecze obnażone.

23Zrzuć na Pana brzemię swoje,

A On cię podtrzyma!

On nie dopuści,

By na zawsze zachwiał się sprawiedliwy.

24Ty, Boże, strącisz ich w dół zagłady;

Ludzie krwawi i zdradliwi nie dożyją połowy dni swoich.

Lecz ja tobie ufam.