Przypowieści Salomona 20 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

1Wino — to szyderca, mocny trunek — to wrzaskliwa kłótnia;

i nie jest mądry, kto się od niego zatacza.

2 Przyp. 16,14; 19,22 Gniew króla jest jak pomruk lwa;

kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko własnej duszy.

3Trzymać się z dala od zwady, przynosi każdemu chlubę,

lecz każdy głupiec lubi się sprzeczać.

4Leń nie orze w jesieni;

a gdy w żniwa szuka plonu, nic nie ma.

5Zamysł w sercu człowieka jest jak głęboka woda;

lecz roztropny mąż umie jej naczerpać.

6Wielu jest takich, którzy chwalą się swoją dobrocią;

lecz kto znajdzie człowieka niezawodnego?

7Sprawiedliwy postępuje nienagannie,

szczęśliwe są po nim jego dzieci.

8Król siedzący na sędziowskim tronie,

rozprasza swym spojrzeniem wszelkie zło.

9 I Król. 8,46; Job 14,4 Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce,

jestem wolny od grzechu?

10 V Mojż. 25,13; Przyp. 11,1 Dwojakie odważniki i dwojaka miara —

obydwa są ohydą dla Pana.

11Nawet po uczynkach można poznać chłopca,

czy jego charakter jest czysty i prawy.

12 II Mojż. 4,11; Ps. 94,9 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi —

oba stworzył Bóg.

13 Przyp. 6,10—11; 19,15; 23,21 Nie kochaj spania, abyś nie zubożał;

miej oczy otwarte, a będziesz miał chleba pod dostatkiem.

14Liche to, liche! mówi nabywca;

lecz gdy odchodzi, chwali się.

15 Przyp. 3,15 Istnieje złoto i mnóstwo korali,

lecz klejnotem najcenniejszym są roztropne wargi.

16 Przyp. 6,1—5; 11,15; 17,18; 27,13 Weź szatę tego, kto ręczył za obcego,

i bierz od niego zastaw, gdy daje porękę za cudzoziemców.

17 Przyp. 9,17 Smakuje człowiekowi chleb podstępnie zdobyty,

lecz potem jego usta są pełne piasku.

18 Przyp. 24,6 Dzięki dobrej radzie plany się udają,

toteż tylko z rozwagą należy prowadzić wojnę.

19 Przyp. 11,13 Kto jest gadułą, ten zdradza tajemnice,

więc nie zadawaj się z plotkarzem.

20 II Mojż. 21,17 Kto przeklina swojego ojca i swoją matkę,

tego lampa z nastaniem ciemności gaśnie.

21 Przyp. 13,11; 28,20 Dziedzictwo na początku szybko zdobyte

na końcu nie ma błogosławieństwa.

22 Przyp. 24,29; I Tes. 5,15 Nie powiadaj: Odpłacę za zło!

Polegaj na Panu, a On cię wspomoże.

23 Przyp. 11,1; 20,10; V Mojż. 25,19 Dwojakie odważniki są ohydą dla Pana,

a fałszywe wagi, to rzecz niedobra.

24 Ps. 37,23; Jer. 10,23 Pan kieruje krokami męża;

jakże może człowiek zrozumieć swoją drogę?

25 Kazn. 5,1 Sidłem dla człowieka jest nierozważnie ślubować

i zastanawiać się dopiero po złożeniu ślubów.

26Mądry król przesiewa bezbożnych

i odpłaca im zą ich złość.

27Pan czuwa nad tchnieniem człowieka,

bada wszystkie tajniki wnętrza.

28 Przyp. 16,12 Miłość i wierność strzegą króla,

a swój tron umacnia on dobrocią.

29 Przyp. 16,31 Chlubą młodzieńców jest ich siła,

lecz ozdobą starców jest siwy włos.

30Krwawe rany oczyszczają złośnika,

a ciosy głębie wnętrzności.