Ewangelia według św. Marka 8 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Nakarmienie czterech tysięcy(Mat. 15,32—39)

1W one dni, gdy znowu było wielkie mnóstwo ludu, a nie mieli co jeść, przywołał uczniów i rzekł do nich:

2 Mar. 6,34—44 Żal mi tego ludu, bo już trzy dni są ze mną, a nie mają co jeść.

3A jeśli rozpuszczę ich głodnych do domów, ustaną w drodze; a przecież niektórzy z nich przybyli z daleka.

4I odpowiedzieli mu uczniowie jego: Skądże ktoś potrafi ich nakarmić chlebem, tutaj, na pustyni?

5I zapytał ich: Ile macie chlebów? Oni zaś rzekli: Siedem.

6I polecił ludowi usiąść na ziemi. I wziąwszy te siedem chlebów, i podziękowawszy, łamał i dawał uczniom swoim, by kładli przed nimi. I kładli przed ludem.

7Mieli też kilka rybek. I pobłogosławiwszy je, kazał i te kłaść przed nimi.

8 V Mojż. 28,5 A jedli i nasycili się, i zebrali siedem koszów resztek chleba, które zbywały.

9Było ich zaś około czterech tysięcy. I rozpuścił ich.

10Zaraz też wsiadł do łodzi z uczniami swoimi i przybył w okolice Dalmanuty.

Jezus odmawia znaku z nieba(Mat. 16,1—4; Łuk. 12,54—56)

11I wyszli faryzeusze, i zaczęli z nim rozprawiać, a wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.

12I westchnąwszy w duchu swoim rzekł: Czemu ten ród żąda znaku? Zaprawdę powiadam wam, że temu rodowi znak nie będzie dany.

13I opuścił ich, wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę.

Jezus gani małowierność uczniów(Mat. 16,5—12)

14A uczniowie zapomnieli wziąć chlebów, mieli z sobą w łodzi tylko jeden bochenek.

15 Łuk. 12,1; Mar. 3,6 I nakazywał im, mówiąc: Baczcie i wystrzegajcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda.

16A oni rozmawiali między sobą o tym, że chleba nie mają.

17 Mar. 6,52 Zauważył to Jezus i rzekł do nich: O czym rozmawiacie, czy o tym, że chleba nie macie? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie? Czy serce wasze jest nieczułe?

18 Jer. 5,21; Ez. 12,2 Macie oczy, a nie widzicie? Macie uszy, a nie słyszycie? I nie pamiętacie?

19 Mar. 6,41—44 Gdy łamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile koszów pełnych resztek chleba zebraliście? Odpowiedzieli mu: Dwanaście.

20 Mar. 8,6—9 A ile koszów pełnych okruszyn zebraliście z siedmiu chlebów dla czterech tysięcy? Odpowiedzieli mu: Siedem.

21I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie?

Uzdrowienie ślepego w Betsaidzie

22 Mar. 6,56 I przybyli do Betsaidy. I przyprowadzili do niego ślepego, i prosili go, aby się go dotknął.

23 Mar. 7,32.33; Jan 9,6 A On wziął ślepego za rękę, wyprowadził go poza wieś, plunął w jego oczy, włożył nań ręce i zapytał go: Czy widzisz coś?

24A ten, przejrzawszy, rzekł: Spostrzegam ludzi, a gdy chodzą, wyglądają mi jak drzewa.

25Potem znowu położył ręce na jego oczy, a on przejrzał i został uzdrowiony; i widział wszystko wyraźnie.

26 Mar. 7,36 I odesłał go do domu jego, nakazując: Tylko do wsi nie wchodź.

Wyznanie Piotra o Jezusie(Mat. 16,13—20; Łuk. 9,18—21)

27I wyszedł Jezus z uczniami do wiosek koło Cezarei Filipa; i pytał w drodze uczniów swoich, mówiąc do nich: Za kogo mnie ludzie uważają?

28 Mar. 6,15 A oni mu odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków.

29 Jan 6,67—69 I zapytał ich: A wy za kogo mnie uważacie? Wtedy Piotr, odpowiadając, rzekł mu: Tyś jest Chrystus.

30 Mar. 9,9 I nakazał im surowo, aby nikomu o nim nie mówili.

Jezus zapowiada swoją śmierć i zmartwychwstanie(Mat. 16,21—23; Łuk. 9,22)

31I zaczął ich pouczać o tym, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, musi być odrzucony przez starszych, arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie i musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.

32I mówił o tym otwarcie. A Piotr wziął go na stronę i począł go upominać.

33Lecz On odwrócił się, spojrzał na uczniów swoich i zgromił Piotra, mówiąc: Idź precz ode mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boskie, tylko o tym, co ludzkie.

Jezus wzywa do naśladowania(Mat. 16,24—28; Łuk. 9,23—27)

34A przywoławszy lud wraz z uczniami swoimi, rzekł im: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój i naśladuje mnie.

35 Mat. 10,39 Bo kto by chciał duszę swoją zachować, utraci ją, a kto by utracił duszę swoją dla mnie i dla ewangelii, zachowa ją.

36Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł?

37Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?

38 Mat. 10,33 Kto bowiem wstydzi się mnie i słów moich przed tym cudzołożnym i grzesznym rodem, tego i Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami świętymi.