Dzieje Apostolkie 1 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Wstęp

1 Łuk. 1,3 Pierwszą księgę, Teofilu, napisałem o tym wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku

2 Łuk. 6,13 Aż do dnia, gdy udzieliwszy przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których wybrał, wzięty został w górę;

3Im też po swojej męce objawił się jako żyjący i dał liczne tego dowody, ukazując się im przez czterdzieści dni i mówiąc o Królestwie Bożym.

4 Dz. 10,41; Jan 15,26; Łuk. 24,49 A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie;

5 Mat. 3,11 Jan. bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym.

Wniebowstąpienie Jezusa(Mar. 16,19—20; Łuk. 24,50—53)

6 Łuk. 24,21; Dz. 3,21 Gdy oni tedy się zeszli, pytali go, mówiąc: Panie, czy w tym czasie odbudujesz królestwo Izraelowi?

7 Mar. 13,32 Rzekł do nich: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec w mocy swojej ustanowił,

8Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.

9 Mar. 16,19; Łuk. 24,51; Jan 6,62 I gdy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok wziął go sprzed ich oczu.

10 Łuk. 24,4 I gdy tak patrzyli uważnie, jak On się oddalał ku niebu, oto dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich

11 Mat. 26,64; Łuk. 21,27; I Tym. 3,16; Obj. 1,7 I rzekli: Mężowie galilejscy, czemu stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który od was został wzięty w górę do nieba, tak przyjdzie, jak go widzieliście idącego do nieba.

Powołanie dwunastego apostoła

12 Łuk. 24,50—53 Wtedy powrócili do Jerozolimy z Góry, zwanej Oliwną, która leży w pobliżu Jerozolimy w odległości drogi na jeden sabat.

13 Łuk. 6,13—16 A gdy tam przybyli, udali się na piętro, gdzie się zatrzymali Piotr i Jan, i Jakub, i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub Alfeuszowy i Szymon Zelota, i Juda Jakubowy.

14 Dz. 2,1; Jan 7,3—5; Mat. 13,55 Ci wszyscy trwali jednomyślnie w modlitwie wraz z niewiastami i z Marią, matką Jezusa, i z braćmi jego.

15A w owych dniach stanął Piotr wśród braci — a było tam zebrane grono około stu dwudziestu osób — i rzekł:

16 Ps. 41,9 Mężowie bracia! Musiało się wypełnić Pismo, w którym Duch Święty przepowiedział przez usta Dawida o Judaszu, który stał się przywódcą tych, co pojmali Jezusa;

17Bo został on zaliczony do naszego grona i miał udział w tej służbie.

18 Mat. 27,3—10 On to za otrzymaną zapłatę za nieprawość nabył pole, a upadłszy, pękł na dwoje i wypłynęły wszystkie wnętrzności jego.

19I stało się to wiadome wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, tak że nazwano owo pole w ich własnym języku Akeldama, to jest Pole Krwi.

20Napisano bowiem w księdze Psalmów:

Niech siedziba jego stanie się pusta

I niech nikt nie mieszka w niej,

Ps. 69,25; 109,8 oraz: A urząd jego niech weźmie inny.

21 Jan 15,27 Trzeba więc, aby jeden z tych mężów, którzy chodzili z nami przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał między nami,

22Począwszy od chrztu Jana, aż do dnia, w którym od nas został wzięty w górę, stał się wraz z nami świadkiem jego zmartwychwstania.

23I wskazali dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, którego też nazywano Justem, i Macieja.

24 Jan 2,24—25; 6,70 Potem modlili się tymi słowy: Ty, Panie, który znasz serca wszystkich, Wskaż z tych dwóch jednego, którego obrałeś,

25Aby zajął miejsce w tej służbie i w posłannictwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść na miejsce swoje.

26 Przyp. 16,33 I dali im losy; a los padł na Macieja, i został dołączony do grona jedenastu apostołów.