Księga Izajasza 47 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Sąd nad Babilonem

1 Izaj. 13—14; Jer. 50—51 Zstąp i usiądź w prochu, panno, córko babilońska!

Usiądź na ziemi, a nie na tronie, córko chaldejska,

gdyż już nie będą cię nazywali milutką i pieszczotką.

2Weź się do żaren i miel mąkę,

odkryj swoją zasłonę,

podnieś suknię, obnaż łydki,

brnij przez płynące wody,

3Niech twoja nagość będzie odkryta i twoja hańba widoczna!

Pomszczę się i nikogo nie będę oszczędzał —

4Tak mówi nasz Odkupiciel — jego imię Pan Zastępów, Święty Izraelski.

5Usiądź w milczeniu i wejdź do ciemności, córko chaldejska,

gdyż już nie będą cię nazywali panią królestw!

6Gdy gniewałem się na mój lud,

pozwoliłem znieważyć swoje dziedzictwo

i wydałem ich w twoją moc,

lecz ty nie okazałaś im litości,

nawet starców obciążyłaś swoim bardzo ciężkim jarzmem.

7I powiedziałaś: Na wieki będę i zawsze pozostanę panią.

Nie brałaś tego do serca

i nie pamiętałaś o tym, jak się to skończy.

8Lecz teraz słuchaj tego, rozkosznico,

która tak bezpieczna się czujesz

i która mówisz w swoim sercu:

Ja jestem i nie ma żadnej innej,

nie pozostanę wdową i nie doznam bezdzietności!

9 Obj. 18,7—8 Spadną na ciebie te dwa nieszczęścia,

znienacka w jednym dniu:

bezdzietność i wdowieństwo

spadną na ciebie w całej pełni

mimo wielu twoich czarów,

mimo bardzo licznych twoich zaklęć.

10A tak czułaś się bezpieczna w swej złości,

mówiłaś: Nikt mnie nie widzi.

Twoja mądrość i twoja wiedza skłoniły cię do odstępstwa,

tak że myślałaś sobie: Ja jestem i nie ma żadnej innej.

11Lecz przyjdzie na ciebie nieszczęście,

od którego nie będziesz umiała się odżegnać,

i spadnie na ciebie klęska, której nie potrafisz odwrócić,

i niespodzianie zaskoczy cię zagłada, której nie przeczuwasz.

12Wystąp ze swoimi zaklęciami

i z licznymi swoimi czarami,

którymi gorliwie się zajmowałaś od swojej młodości,

może potrafisz pomóc, może wzbudzisz postrach.

13Utrudziłaś się mnóstwem swoich zamysłów.

Niech wystąpią i niech ci pomogą badacze firmamentu niebieskiego,

oglądacze gwiazd, którzy co miesiąc ogłaszają,

co ma cię spotkać.

14Patrzcie, są oni jak ściernie, które pochłania ogień,

nie potrafią uratować swojego życia z płomieni —

to nie jest żar węgli do ogrzewania

ani ognisko, by dokoła niego siedzieć.

15Tak będzie u ciebie z twoimi czarownikami,

z którymi się zadawałaś od młodości swojej:

każdy zatacza się w swoją stronę,

tobie zaś nikt nie pomoże.