Przypowieści Salomona 25 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Pouczenia w formie porównań

1Również to są przysłowia Salomona, które zebrali mężowie Ezechiasza, króla judzkiego:

2Chwałą Bożą jest rzecz ukryć,

a chwałą królów rzecz zbadać.

3Wysokość niebios, głębokość ziemi

oraz serca królów są niezbadane.

4Gdy się oddzieli żużel od srebra,

to złotnikowi uda się naczynie;

5 Przyp. 16,12 Gdy się usunie bezbożnego sprzed oblicza króla,

to jego tron umocni się przez sprawiedliwość.

6Nie chełp się przed królem

i nie stawaj na miejscu możnych;

7 Łuk. 14,8—10 Gdyż lepiej jest, gdy oni ci powiedzą: Posuń się wyżej!

niż żeby cię miano poniżyć przed księciem.

8Gdy twoje oczy coś zauważą,

Nie podawaj tego zaraz do sądu,

bo co zrobisz na koniec, gdy cię zawstydzi twój bliźni?

9Załatw swoją sprawę ze swoim bliźnim,

lecz nie wydawaj cudzej tajemnicy,

10Aby cię nie zelżył słuchający

i nie przylgnęła do ciebie niesława.

11 Przyp. 15,23 Słowo wypowiedziane we właściwym czasie

jest jak złote jabłko na srebrnych czaszach.

12Złotym kolczykiem i klejnotem ze złota

jest dla ucha, które słucha, ten, kto mądrze napomina.

13Czym jest chłodzący śnieg w czasie żniwa,

tym jest godny zaufania posłaniec dla tego, kto go posyła,

gdyż pokrzepia duszę swojego pana.

14Człowiek, który się chełpi darem, którego nie dał,

jest jak chmury i wiatr bez deszczu.

15 Przyp. 15,1; 16,14 Cierpliwością można przekonać sędziego,

a łagodny język łamie kości.

16Znalazłeś miód, jedz tyle, ile trzeba,

żebyś się nim nie przejadł i nie zwymiotował.

17Niech twoja noga rzadko staje w domu twojego bliźniego,

abyś mu się nie uprzykrzył i on cię nie znienawidził.

18Młotem, mieczem i ostrą strzałą jest człowiek,

który fałszywie zeznaje przeciwko swojemu bliźniemu.

19Zaufać przewrotnemu w dniu niedoli to tak,

jak mieć zepsuty ząb i chwiejącą się nogę.

20Kto sercu strapionemu śpiewa pieśni,

jest jak ten, kto zdejmuje ubranie w dzień mroźny,

albo jak ocet na ranę.

21Jeśli łaknie twój nieprzyjaciel, nakarm go chlebem,

a jeśli pragnie, napój go wodą,

22 Rzym. 12,20; Mat. 5,44 Bo wtedy węgle rozżarzone zgarniesz na jego głowę,

a Pan ci odpłaci.

23Wiatr północny sprowadza deszcz,

a obmowa wywołuje gniew na twarzy.

24 Przyp. 21,9.19; 27,15 Lepiej jest mieszkać kątem na poddaszu

niż z kobietą swarliwą we wspólnym domu.

25Jak zimna woda dla ust spragnionych,

tak dobra wieść z dalekiej krainy.

26Sprawiedliwy, który jest chwiejny przed bezbożnym,

jest jak zmącone źródło albo skażony zdrój.

27Niedobrze jest jeść za wiele miodu;

bądź więc oszczędny w słowach pochwalnych.

28Człowiek nieopanowany

jest jak miasto z rozwalonym murem.