Księga Psalmów 10 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Prośba o poskromienie złośników

1Czemu, o Panie, stoisz z daleka,

Ukrywasz się w czasach niedoli?

2Z powodu pychy bezbożnego trapi się ubogi.

Niech uwikłają się w knowaniach, które obmyślili!

3Bo pyszni się bezbożny zachcianką swoją,

A chciwiec bluźni, znieważa Pana.

4Bezbożny myśli w pysze swojej:

Nie będzie dochodził… Nie ma Boga.

Oto całe rozumowanie jego.

5Zabiegi jego w każdym czasie udają się,

Sądy twoje nie obchodzą go,

Wszystkimi przeciwnikami gardzi.

6Mówi w sercu swoim:

Nie zachwieję się,

Nigdy nie spotka mnie nieszczęście.

7 Rzym. 3,14 Przekleństwa pełne są usta jego, także fałszu i obłudy,

Pod językiem jego jest krzywda i nieprawość.

8Czatuje za węgłem zagród,

Skrycie zabija niewinnego;

Oczy jego wypatrują nieszczęśnika.

9Czyha w kryjówce jak lew w gęstwinie,

Czyha, aby porwać ubogiego.

Porywa ubogiego, zarzucając sieć swoją.

10Schyla się, przyczaja,

I wpadają w szpony jego nieszczęśliwi.

11Mówi w sercu swoim:

Zapomniał Bóg, zakrył oblicze swoje…

Nigdy nie będzie widział…

12Powstań, Panie! Boże, podnieś rękę swoją,

Nie zapominaj ubogich!

13Dlaczego bezbożny ma urągać Bogu,

Mówić w sercu swoim: Nie będziesz dochodził.

14Ty zaś widzisz, bo patrzysz na trud i utrapienie,

Aby to ująć w ręce swoje.

Na tobie polega nieszczęśliwy,

Tyś pomocą sierocie.

15Złam ramię bezbożnego i złoczyńcy!

Dochodź niegodziwości jego, aby jej nie było!

16Pan jest królem na wieki wieków;

Z ziemi jego znikną poganie.

17Westchnień biedaków wysłuchujesz, Panie;

Utwierdzasz ich serca, nastawiasz uważnie ucha swego,

18Aby bronić prawa sieroty i uciśnionego,

By człowiek z ziemi wzięty nie wzbudzał już postrachu.