List do Hebrajczyków 1 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Wstęp

1Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków;

2 Ps. 2,8; Jan 1,3; Kol. 1,16; Mat. 21,28 Ostatnio, u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył.

3 Ps. 110,1; II Kor. 4,4; Kol. 1,15; Mar. 16,19; Hebr. 9,14.26 On, który jest odblaskiem chwały i odbiciem jego istoty i podtrzymuje wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy majestatu na wysokościach

4 Fil. 2,9 I stał się o tyle możniejszym od aniołów, o ile znamienitsze od nich odziedziczył imię.

O wyższości Syna Bożego nad aniołami

5Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek:

Tyś jest Synem moim, Jam cię dziś zrodził?

I znowu:

Ps. 2,7; II Sam. 7,14; Hebr. 5,5; Dz. 13,33 Ja mu będę ojcem, a on będzie mi synem?

6 Rzym. 8,29; Ps. 97,7 I znowu, kiedy wprowadza Pierworodnego na świat, mówi:

Niechże mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży.

7 Ps. 104,4 O aniołach wprawdzie mówi:

Aniołów swych czyni On wichrami,

A sługi swoje płomieniami ognia;

8 Ps. 45,6—7 Lecz do Syna:

Tron twój, o Boże, na wieki wieków,

Berłem sprawiedliwym berło Królestwa twego.

9Umiłowałeś sprawiedliwość, a znienawidziłeś nieprawość:

Dlatego namaścił cię, o Boże, Bóg twój olejkiem wesela jak żadnego z towarzyszy twoich.

10 Ps. 102,25—27 Oraz:

Tyś, Panie, na początku ugruntował ziemię,

I niebiosa są dziełem rąk twoich;

11One przeminą, ale Ty zostajesz;

I wszystkie jako szata zestarzeją się,

12I jako płaszcz je zwiniesz,

Jako odzienie, i przemienione zostaną;

Ale tyś zawsze ten sam i nie skończą się lata twoje.

13 Ps. 110,1 A do którego z aniołów powiedział kiedy:

Siądź po prawicy mojej,

Aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek stóp twoich.

14 Dan. 7,10; Ps. 34,8; 91,11 Czy nie są oni wszyscy służebnymi duchami, posyłanymi do pełnienia służby gwoli tych, którzy mają dostąpić zbawienia?