Ewangelia według św. Jana 20 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Zmartwychwstanie Jezusa(Mat. 28,1—10; Mar. 16,1—8; Łuk. 24,1—12)

1A pierwszego dnia tygodnia, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, przyszła Maria Magdalena do grobu i ujrzała kamień odwalony od grobu.

2 Jan 13,23 Pobiegła więc i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i rzekła do nich: Wzięli Pana z grobu i nie wiemy, gdzie go położyli.

3Wyszedł tedy Piotr i ów drugi uczeń, i szli do grobu.

4A biegli obaj razem; ale ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przyszedł do grobu,

5A nachyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła; jednak nie wszedł.

6Przyszedł także i Szymon Piotr, który szedł za nim, i wszedł do grobowca i ujrzał leżące prześcieradła

7 Jan 11,44 Oraz chustę, która była na głowie jego, nie leżącą z prześcieradłami, ale zwiniętą osobno na jednym miejscu.

8A wtedy wszedł i ów drugi uczeń, który pierwszy przybiegł do grobowca, i ujrzał, i uwierzył;

9 I Kor. 15,4; Dz. 2,24—32 Albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, że musi powstać z martwych.

10Odeszli więc znowu uczniowie do domu.

Jezus ukazuje się Marii Magdalenie(Mar. 16,9—11)

11Ale Maria stała zewnątrz grobu i płakała. A płacząc nachyliła się do grobu

12I ujrzała dwóch aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a drugiego u nóg, gdzie leżało ciało Jezusa.

13A ci rzekli do niej: Niewiasto! Czemu płaczesz? Rzecze im: Wzięli Pana mego, a nie wiem, gdzie go położyli.

14A gdy to powiedziała, obróciła się za siebie i ujrzała Jezusa stojącego, a nie wiedziała, że to Jezus.

15Rzekł jej Jezus: Niewiasto! Czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona, mniemając, że to jest ogrodnik, rzekła mu: Panie! Jeśli ty go wziąłeś, powiedz mi, gdzie go położyłeś, a ja go wezmę.

16Rzekł jej Jezus: Mario! Ona obróciwszy się, rzekła mu po hebrajsku: Rabbuni! Co znaczy: Nauczycielu!

17 Hebr. 2,11.12; Rzym. 8,29 Rzekł jej Jezus: Nie dotykaj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do Ojca; ale idź do braci moich i powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, do Boga mego i Boga waszego.

18I przyszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom, że widziała Pana i że jej to powiedział.

Jezus ukazuje się uczniom(Mat. 28,16—20; Mar. 16,14—18; Łuk. 24,26—49)

19A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!

20 I Jana 1,1 A to powiedziawszy, ukazał im ręce i bok. Uradowali, się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana.

21 Jan 17,18 I znowu rzekł do nich Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam.

22 I Mojż. 2,7 A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego.

23 Mat. 16,19; 18,18 Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane.

Jezus ukazuje się Tomaszowi

24 Jan 11,16; 14,5 A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany Bliźniakiem, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus.

25 Jan 19,34 Powiedzieli mu tedy inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. On zaś im rzekł: Jeśli nie ujrzę na rękach jego znaku gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.

26 Jan 20,19 A po ośmiu dniach znowu byli w domu uczniowie jego i Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, i stanął pośród nich, i rzekł: Pokój wam!

27Potem rzekł do Tomasza: Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóż w bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz.

28 Jan 1,1 Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.

29 I Piotra 1,8 Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Treść Ewangelii

30I wiele innych cudów uczynił Jezus wobec uczniów, które nie są spisane w tej księdze;

31 I Jana 5,13; Rzym. 1,17 Te zaś są spisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego.