Księga Joba 5 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

1Wołaj tylko! Czy jest, kto by ci odpowiedział?

Do którego z świętych chcesz się zwrócić?

2Zaprawdę, głupiego zabija jego własny gniew,

a prostaka uśmierca zawiść.

3 Ps. 73,19 Sam widziałem, jak głupi zapuścił korzenie,

lecz nagle zbutwiała jego siedziba.

4Jego dzieci są pozbawione pomocy,

zostają zdeptane w sądzie, a nie ma obrońcy.

5Głodny pożera jego żniwo,

nawet spośród cierni je wydobywa,

a chciwi pożądają jego majątku.

6Zło bowiem nie wyrasta z prochu,

a niedola nie wschodzi z ziemi.

7Bo człowiek rodzi się na niedolę,

jak iskry z pożogi, aby wysoko wzlatać.

8Lecz ja zwróciłbym się do Boga

i Bogu przedłożyłbym moją sprawę

9 Job 9,10; Ps. 40,6; 72,18; Rzym. 11,33 Który czyni rzeczy wielkie

i niezbadane,

cudowne i niezliczone,

10Który spuszcza deszcz na ziemię,

a wody zsyła na pola,

11 I Sam. 2,7; Ps. 113,7; Łuk. 1,52 Niskich sadza wysoko,

a smutnych wznosi na wyżyny szczęścia.

12Wniwecz obraca knowania chytrych,

tak że ręce ich nie wykonują tego, co zamierzają.

13 I Kor. 3,19 Usidla mądrych w ich własnej chytrości

tak że plan przewrotnych szybko upada.

14We dnie wpadają w ciemność,

a w południe macają

jak w nocy.

15Tak wybawia On bezbronnego

od miecza ich paszczy,

a biedaka z ręki możnego.

16I wschodzi nadzieja ubogiemu,

a niesprawiedliwość zamyka swe usta.

17 Przyp. 3,12; Jak. 1,12 Szczęśliwy to człowiek, którego Bóg smaga,

dlatego nie pogardzaj karceniem Wszechmocnego!

18 V Mojż. 32,39; Oz. 6,1 Bo On rani, lecz i opatruje,

uderza, lecz jego ręce leczą.

19 Ps. 91,3; Przyp. 24,16 Wyzwoli cię z sześciu utrapień,

a w siódmym nie dotknie cię zło.

20W czasie głodu wybawi cię od śmierci,

a na wojnie z mocy miecza.

21Przed biczem języka będziesz zabezpieczony,

a nie ulękniesz się, gdy nadejdzie zniszczenie.

22Ze zniszczenia i głodu śmiać się będziesz,

a dzikich zwierząt nie będziesz się bał.

23Bo z kamieniem polnym jesteś sprzymierzony,

a dzikie zwierzęta żyć będą z tobą w pokoju.

24Tak poznasz, że twój namiot jest spokojny,

a gdy sprawdzisz swe mieszkanie, nie znajdziesz braku.

25Poznasz też, że mnoży się twoje potomstwo

i że twoje latorośle będą niby ziele ziemi.

26W starości zejdziesz do grobu,

jak snop sprzątnięty bywa

we właściwym czasie.

27Oto, cośmy zbadali. Tak to jest.

Ty zaś słuchaj i rozważ to sobie!