Ewangelia według św. Jana 10 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

O owczarni

1Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto nie wchodzi przez drzwi do owczarni, lecz w inny sposób się tam dostaje, ten jest złodziejem i zbójcą.

2Kto zaś wchodzi przez drzwi, jest pasterzem owiec.

3Temu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, i po imieniu woła owce swoje, i wyprowadza je.

4Gdy wszystkie swoje wypuści, idzie przed nimi, owce zaś idą za nim, gdyż znają jego, głos.

5 Jan 10,27 Za obcym natomiast nie pójdą, lecz uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych.

6 Jan 16,25 Tę przypowieść powiedział im Jezus, lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił.

O dobrym pasterzu

7 Ps. 118,20; Jan 14,6; Mat. 7,13.14 Wtedy Jezus znowu powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, Ja jestem drzwiami dla owiec.

8 Jer. 23,1.2 Wszyscy, ilu przede mną przyszło, to złodzieje i zbójcy, lecz owce nie słuchały ich.

9 Ps. 118,20; Jan 14,6; I Kor. 3,15 Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie i wejdzie, i wyjdzie, i pastwisko znajdzie.

10Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i wytracać. Ja przyszedłem, aby miały życie i obfitowały.

11 Ps. 23,1; Łuk. 15,4—7 Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz życie swoje kładzie za owce.

12 Izaj. 40,11; Ez. 34,11—23; 37,24; Jan 15,13; Mat. 10,16; Dz. 20,29; Tyt. 1,11; I Piotra 5,2.3 Najemnik, który nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc wilka nadchodzącego, porzuca owce i ucieka, a wilk porywa je i rozprasza

13Ponieważ jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

14 II Tym. 2,19 Ja jestem dobry pasterz i znam swoje owce, i moje mnie znają.

15 Mat. 11,27 Jak Ojciec mnie zna i Ja znam Ojca, i życie swoje kładę za owce.

16 Ez. 37,24; 34,23; Jan 11,52; I Piotra 2,25; Efez. 4,5 Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.

17 Fil. 2,8.9 Dlatego Ojciec miłuje mnie, iż Ja kładę życie swoje, aby je znowu wziąć.

18 Jan 5,26; 19,11 Nikt mi go nie odbiera, ale Ja kładę je z własnej woli. Mam moc dać je i mam moc znowu je odzyskać; taki rozkaz wziąłem od Ojca mego.

19 Jan 7,43; 9,16 Tedy znowu powstał rozłam między Żydami z powodu tych słów.

20 Jan 7,20; 8,48; Mar. 3,21 I wielu z nich mówiło: Demona ma i szaleje. Dlaczego go słuchacie?

21Inni mówili: To nie są słowa opętanego przez demona. Czyż demon może otwierać ślepym oczy?

Jezus na uroczystości poświecenia świątyni w Jerozolimie

22Obchodzono wtedy w Jerozolimie uroczystość poświęcenia świątyni. Była zima.

23 Dz. 3,11; 5,12 I przechadzał się Jezus w świątyni, w przysionku Salomona.

24 Łuk. 22,67 Wtedy Żydzi obstąpili go i rzekli mu: Jak długo trzymać będziesz dusze nasze w napięciu? Jeżeli jesteś Chrystusem, powiedz nam wyraźnie.

25 Jan 4,26; 5,36; 9,37 Odpowiedział im Jezus: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; dzieła, które Ja wykonuję w imieniu Ojca mojego, świadczą o mnie;

26 Jan 6,64; 8,45 Lecz wy nie wierzycie, bo nie jesteście z owiec moich.

27 Jan 8,47; 10,3.4 Owce moje głosu mojego słuchają i Ja znam je, a one idą za mną.

28 Jan 5,28; 6,39; 17,12; 18,9 I Ja daję im żywot wieczny, i nie giną na wieki, i nikt nie wydrze ich z ręki mojej.

29Ojciec mój, który mi je dał, jest większy nad wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki Ojca.

30Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

Żydzi odrzucają Jezusa

31 Jan 8,59 Żydzi znowu naznosili kamieni, aby go ukamienować.

32Odrzekł im Jezus: Ukazałem wam wiele dobrych uczynków z mocy Ojca mego; za który z tych uczynków kamienujecie mnie?

33 Jan 5,18; Mat. 26,65 Odpowiedzieli mu Żydzi, mówiąc: Nie kamienujemy cię za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo i za to, że Ty, będąc człowiekiem, czynisz siebie Bogiem.

34 Ps. 82,6 Odpowiedział im Jezus: Czyż w zakonie waszym nie jest napisane: Ja rzekłem: Bogami jesteście?

35 Mat. 5,17.18 Jeśli nazwał bogami tych, których doszło słowo Boże (a Pismo nie może być naruszone),

36 Jan 5,17—20 Do mnie, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, wy mówicie: Bluźnisz, dlatego, że powiedziałem: Jestem Synem Bożym?

37Jeśli nie wykonuję dzieła Ojca mojego, nie wierzcie mi;

38Jeśli zaś wykonuję, to choćbyście mi nie wierzyli, wierzcie uczynkom, abyście poznali i wiedzieli, że we mnie jest Ojciec, a Ja w Ojcu.

39 Jan 8,59; Łuk. 4,30 Tedy znowu starali się go pojmać; lecz On uszedł ich ręki.

40 Jan 1,28 I znowu odszedł za Jordan, na miejsce, gdzie dawniej Jan. chrzcił i tam pozostał.

41A wielu do niego przychodziło i mówiło: Jan. wprawdzie żadnego cudu nie uczynił, ale wszystko, cokolwiek Jan. o nim powiedział, było prawdą.

42 Jan 8,30 I wielu tam w niego uwierzyło.