Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 1 - The Warsaw Bible 1975(PLWB1975)

Pozdrowienie i dziękczynienie

1Paweł, powołany z woli Bożej na apostoła Chrystusa Jezusa, i Sostenes, brat,

2 I Kor. 6,11; Dz. 9,14 Zborowi Bożemu, który jest w Koryncie, poświęconym w Chrystusie Jezusie, powołanym świętym, wraz ze wszystkimi, którzy wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa na każdym miejscu, ich i naszym:

3 Rzym. 1,7 Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa.

4Dziękuję Bogu zawsze za was, za łaskę Bożą, która wam jest dana w Chrystusie Jezusie,

5Iżeście w nim ubogaceni zostali we wszystko, we wszelkie słowo i wszelkie poznanie,

6Ponieważ świadectwo o Chrystusie zostało utwierdzone w was,

7 Łuk. 17,30; II Tes. 1,7; Tyt. 2,13 Tak iż nie brak wam żadnego daru łaski, wam, którzy oczekujecie objawienia Pana naszego Jezusa Chrystusa,

8 Fil. 1,6; I Tes. 3,13; 5,23 Który też utwierdzi was aż do końca, tak iż będziecie bez nagany w dniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.

9 I Tes. 5,24; I Jana 1,3 Wierny jest Bóg, który was powołał do społeczności Syna swego Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Rozłam w zborze

10 Fil. 2,2; 3,16 A proszę was, bracia, w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, abyście wszyscy byli jednomyślni i aby nie było między wami rozłamów, lecz abyście byli zespoleni jednością myśli i jednością zdania.

11Albowiem wiadomo mi o was, bracia moi, od domowników Chloi, że wynikły spory wśród was.

12 Dz. 18,24.27; I Kor. 3,4; Jan 1,42 A mówię to dlatego, że każdy z was powiada: Ja jestem Pawłowy, a ja Apollosowy, a ja Kefasowy, a ja Chrystusowy.

13Czy rozdzielony jest Chrystus? Czy Paweł za was został ukrzyżowany albo w imię Pawła zostaliście ochrzczeni?

14 Dz. 18,8; Rzym. 16,23 Dziękuję Bogu, że nikogo z was nie ochrzciłem prócz Kryspa i Gajusa,

15Aby ktoś nie powiedział, że jesteście w imię moje ochrzczeni.

16Ochrzciłem też i dom Stefana; poza tym nie wiem, czy kogo innego ochrzciłem.

17 Jan 4,2; Mat. 28,19 Nie posłał mnie bowiem Chrystus, abym chrzcił, lecz abym zwiastował dobrą nowinę, i to nie w mądrości mowy, aby krzyż Chrystusowy nie utracił mocy.

Moc krzyża

18 II Kor. 4,3; Rzym. 1,16 Albowiem mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą.

19 Izaj. 29,14 Napisano bowiem:

Wniwecz obrócę mądrość mądrych,

a roztropność roztropnych odrzucę.

20 Job 12,17; Izaj. 19,12; 33,18 Gdzie jest mądry? Gdzie uczony? Gdzie badacz wieku tego? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości świata?

21 Mat. 11,25; Łuk. 8,12 Skoro bowiem świat przez mądrość swoją nie poznał Boga w jego Bożej mądrości, przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie.

22 Mat. 12,38; Jan 4,48; Dz. 17,18.32 Podczas gdy Żydzi znaków się domagają, a Grecy mądrości poszukują,

23 I Kor. 2,14; Rzym. 9,32 My zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla pogan głupstwo,

24 Kol. 2,3 Natomiast dla powołanych — i Żydów, i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.

25 II Kor. 13,4 Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża mocniejsza niż ludzie.

26 Mat. 11,25; Jan 7,48; Jak. 2,1—5 Przypatrzcie się zatem sobie, bracia, kim jesteście według powołania waszego, że niewielu jest między wami mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu wysokiego rodu,

27Ale to, co u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, i to, co u świata słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne,

28I to, co jest niskiego rodu u świata i co wzgardzone, wybrał Bóg, w ogóle to, co jest niczym, aby to, co jest czymś, unicestwić,

29 Rzym. 3,27; Efez. 2,9 Aby żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym.

30 Jer. 23,5.6; II Kor. 5,21; Jan 17,19 Ale wy dzięki niemu jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem,

31 Jer. 9,23.24 Aby, jak napisano: Kto się chlubi, w Panu się chlubił.